Pareltje. Muziek uit 1990.

Op deze plek heb ik al heel wat persoonlijke pareltjes met jullie gedeeld. Vaak zijn dat nummers waarvan ik nog heel goed weet onder welke omstandigheden ik ze heb leren kennen.
Het nummer Promis Me van Beverley Craven is ook zo’n pareltje, dat altijd weer een mengeling van warme én verdrietige gevoelens oproept. Als ik dat nummer hoor ben ik weer terug op een zonnige zaterdag in september 1990. Ik heb dan een bijeenkomst, nu zouden we het een workshop noemen, met een zestal personen. We buigen ons over de maatschappelijke levensvragen waar wij, bijnadertigers, zoal mee worstelen. Het is in Zwolle. Naast een serieus gedeelte wordt er ook een gezellige lunch geserveerd door de gastheer en gastvrouw van die dag. Zij blijken mijn muzieksmaak te delen. Zij zijn namelijk in het bezit van de LP van Beverly Craven en zij beloven mij een cassettebandje hiervan.
Dan gaat bij hen de telefoon. Men vraagt of ik aan de lijn wil komen. Ik ben verbaast over het feit dat ik hier opgespoord ben. Als ik hoor waarom mijn familie al die moeite heeft gedaan, dan begrijp ik het helemaal. Een familielid is overleden en de vraag is of ik zo snel mogelijk thuis kom.
Mijn familie zit er verslagen bij. We zoeken troost en steun bij elkaar en vragen ons af: “Waarom?”
Van de tijd daarna kan ik me nog heel goed herinneren dat ik het genoemde bandje erg vaak heb afgespeeld. De ‘repeatknop’ wordt meerdere malen per dag ingedrukt.
De tijd heelt alle wonden en op de waarom-vraag krijg je geen antwoord. Maar het ‘Promise me, you’ll wait for me and I’ll be saving all my love for you’ is nog steeds actueel.