woensdag 27 februari 2013

Wind in de rug. Muziek uit 2009.

Power, passie en plezier. Het spat eraf op de repetitieavonden van ons koor. Over onze eerste avond heb ik al eens geschreven in september 2011, onder de titel Beautiful is mooi. Mijn alter eega en ik maken nu twee jaar deel uit van deze enthousiaste groep mensen die zingen een heerlijke hobby vinden.
In ons repertoire zit ook A night like this van Caro Emerald. Anne zingt hierin een solo. Wat een lef heeft die meid! Het ziet er uit alsof ze de regels zo uit haar mouw schudt, maar navraag leert dat ze bloednerveus is en het eigenlijk helemáál niet durft. Diezelfde Anne blijkt ook degene te zijn die de website beheert. We hebben het over januari 2010 als de site de lucht in gaat. De leden bezoeken de site veelvuldig. Er worden forumberichten achtergelaten en Anne zorgt bijna dagelijks voor updates. Er is een smoelenboek en de in te studeren nummers worden per stemgroep ingezongen door de dirigente en op de site gezet. Het lijkt alsof Anne dag en nacht met haar kin op het toetsenbord ligt, om elke wijziging meteen door te voeren en zodoende iedereen op de hoogte te houden en te inspireren.
Als ik in augustus 2010 voorzichtig bij Anne aangeef dat ik wel een column zou willen schrijven, is zij direct razend enthousiast. De volgende dag al heeft ze een tabblad gemaakt. Alize Blogt staat er. De schrik slaat me om het hart. Waar ben ik aan begonnen? Maar Anne redigeert, adviseert en stimuleert. Aan het einde van dat jaar stopt ze met het beheer van de site, wegens een overschot aan andere werkzaamheden. Maar de basis is stevig en www.swingcooperation.nl groeit gestaag verder onder leiding van haar nieuwe beheerders.
En nu gaat Anne ons verlaten, vanwege een werkgerelateerde training op de donderdagavond. May the wind be always at your back wenst ze ons toe, een strofe uit An Irish Blessing. Jammer dat je stopt Anne. Wij zingen op onze beurt voor jou: Until we meet again, may God hold you in the palm of his hands…



The Blessing...

woensdag 20 februari 2013

Een sprookjesachtig koor

Het leven is geen sprookje en dat is maar goed ook. Er komt namelijk nogal wat narigheid voor in die kindervertellingen. Meisjes die opgegeten worden door wolven, kindertjes die opgesloten worden in een knibbel, knabbel, knuisje-huisje, prinsesjes die gevangen gehouden worden door dwergen of die honderd jaar in een torenkamer moeten slapen. Je vraagt je soms af waarom we een sprookjeshuwelijk willen en waarom ‘sprookjesachtig’ synoniem is voor ‘betoverend mooi’. Over het algemeen is toch vooral narigheid troef in de sprookschrijverij. De gebroeders Grimm(ig) hadden er ook een handje van. Van hen komen de verhalen over de wolf, die lekker zeven geitjes oppeuzelt en over een heks die het gouden haar van Raponsje betoverd heeft. En wat dacht je van het meisje met de afgehakte handen? Niet echt gezellige kinderverhalen.
Het fijne van sprookjes is wel, dat er vaak zóveel onlogische gebeurtenissen in voorkomen dat ze sowieso ongeloofwaardig worden en dat zelfs een kind snapt dat zoiets niet echt gebeuren kan. Bovendien kun je als volwassene sprookjes heel spannend voordragen, waardoor het dan toch weer leuk wordt.
Wij hebben in ons koorrepertoire Wicked World van Laura Jansen opgenomen. Een nummer waarin verschillende sprookjes zijn verwerkt, maar zodanig dat je amper meer snapt over welke sprookjes het nu precies gaat. Ik heb dit natuurlijk tot op de bodem uitgezocht en er maar meteen een ‘zingenbare’ vertaling van gemaakt. Swingcoöperation zingt dit nummer in wisselende stemgroepen. Een stukje waar de sopranen de boventoon voeren, afgewisseld door de alten. Dan weer hebben de mezzo’s de leading vocals of de mannen. Daarom is het, ondanks de matige inhoud, toch echt een mooi, sprookjesachtig nummer geworden!



Je houdt zo van snoepen, nou, kom maar gauw, ik heb wat suiker op mijn mouw
Je wilt centen, zet maar in op mij, de vreemde wordt neurotisch

En wees maar niet bang voor de boze wolf, ’t is maar een schaap met een groot gebit
En wees niet bang voor de boze heks, ze is niet slecht, ze is geen kreng

Woo ooo en de wereld is zo slecht, ja zo slecht
Yea-a-a-ah, Woo ooo ooo ooo, ’t is een heel gevecht

Da-da-da-dames als ik hard ga gillen
Kunnen mannen geld verspillen!

Klein Rood Kapje is zo koket, ze heeft Miss Muffet in haar hemd gezet
En Hans en Grietje komen nooit meer thuis, ze moeten zelf maar koken op hun fornuis

Woo ooo en de wereld is zo slecht, ja zo slecht
Yea-a-a-ah, Woo ooo ooo ooo, ’t is een heel gevecht

‘k Heb ooit gepoogd om lief te zijn, een zedig meisje, zoet en fijn
Maar ik weet niet meer waarom, waarom doe ik dat?
Want als ik dan die berg op ga, zit mijn Jack Jill weer achterna!

Woo ooo en de wereld is zo slecht, ja zo slecht
Yea-a-a-ah, Woo ooo ooo ooo, ’t is een heel gevecht

Uh uh Raponsje, Raponsje maak los je gouden haar
In galop, in galop op je witte paard ook al is je prins niet daar
Lang en gelukkig leven, prinsesjes willen dat
Maar altijd komt er weer een hoofdstuk en er zijn nog appels zat!


You say you like candy, well, stick with me, I got some sugar up my sleeve
You like money, place your bets on me, these odds are going crazy

And don't be afraid of the Big Bad Wolf, he's just a sheep underneath those teeth
And don't be afraid of the Wicked Witch, she ain't so bad, she ain't no bitch

Woo ooo it's a wicked, wicked world
Yea-a-a-ah, Woo ooo ooo ooo, it's a wicked world

La-la-la-ladies, if you feel me holler
Fellas, show us all a dollar

Little Riding Hood is such a flirt, she got Miss Muffet all up her skirt
Hansel and Gretel never made it home, they got some cooking to do of their own

Woo ooo it's a wicked, wicked world
Yea-a-a-ah, Woo ooo ooo ooo, it's a wicked world

Once I tried to be so good
All sweet and spice like good girls should
But I don't see why I try, why do I try?

When every time I climb that hill, my Jack is somewhere chasing Jill

Woo ooo it's a wicked, wicked world
Yea-a-a-ah, Woo ooo ooo ooo, it's a wicked world

Uh Uh Rapunzel, Rapunzel, let down your golden hair
Giddy up, giddy up on a big white horse, even if your prince ain't there
Oh, I long for ever after like every princess should
But there's always another chapter, and the apple sure tastes good!

donderdag 14 februari 2013

Twijfelen tussen slaan of lachen

Ze láchen, of ze sláán in je gezicht! Jarenlang al word ik gekweld door twijfel. Wat zingen The O’Jays vanaf 1972 nu eigenlijk in het nummer Backstabbers?
Tijdens mijn werk bij de Vitatron, begin jaren negentig, staat de hele dag de radio aan. In die tijd houd ik me dagelijks bezig met het maken van elektrodes, de verbindingsslang tussen pacemaker en hart. Een supernauwkeurig werkje, compleet met zuurkast, witte jas en haarnetje. De radio speelt de hele dag popnummers en is goed te verstaan. Als bovengenoemd nummer gedraaid wordt, krijgen twee van mijn manlijke collega’s steevast ruzie met elkaar over de tekst ervan. ‘They Slam in Your Face,’ zegt de een, ‘duidelijk toch, ze sláán in je gezicht!’ De ander roept dan: ‘Man, lul toch niet zo dom! Ze zingen They Smile in Your Face! Waarom zouden ze überhaupt zingen over slaan? Ze lachen naar je. Daar gaat dit liedje over!’
Ik luister zelf natuurlijk ook heel goed naar de tekst, maar kan geen van de twee écht gelijk geven. Dan weer hoor ik duidelijk ‘Slam’ en de volgende is toch echt weer een ‘Smile’. De context biedt ook geen soelaas, want ik weet niet precies wat backstabbers zijn. Het lijkt me een vrolijk soulnummer over landlopers of zo, dus van mij krijgt de ‘Smile versie’ toch jarenlang de meeste punten. Maar het wordt tijd om een en ander eens grondig uit te zoeken!
Welnu, ze láchen inderdaad in je gezicht maar…, dat doen ze omdat het ‘in-de-rug-stekers’ zijn! Pas op, ze willen je vrouw afpakken! Ze doen aardig tegen je, maar voor je het weet heb je een mes in je rug! Ai, dat had ik niet achter dit nummer gezocht. Zo vrolijk is het dus helemaal niet! Ik blijf lachen, maar het voelt wel als een klap in mijn gezicht!



The O'Jays - Backstabbers

What they do!
They smile in your face
All the time they want to take your place
The backstabbers, backstabbers (2x)

All you fellows who have someone
and you really care, yeah, yeah
Then it's all of you fellows
who better beware, yeah yeah
Somebody's out to get your lady
A few of your buddies they sure look shady
Blades are long, clenched tight in their fist
Aimin' straight at your back
And I don't think they'll miss

Chorus

I keep gettin' all these visits
from my friends, yeah
what they doin to me
They come to my house
again and again and again and again, yeah
So are they there to see my woman
I don't even be home but they just keep on comin'
What can I do to get on the right track
I wish they'd take some of these knives off my back

Chorus

vrijdag 8 februari 2013

Een goede reden voor ruzie. Muziek uit 2013

Ruzie wordt over het algemeen niet als iets positiefs ervaren. Maar als je het goed doet, leidt het soms wel tot iets moois. Het nummer van Pink samen met Nate Ruess vind ik daar een mooi voorbeeld van. Het heet Just Give Me A Reason. Het is nog redelijk nieuw, maar het refrein herken je waarschijnlijk wel. De tekst is goed te volgen. Zij begint te zingen over het begin van hun liefde, dat hij haar hart gestolen heeft en dat zij een gewillig slachtoffer was. Zij laat hem ook haar minder mooie kanten zien, maar door zijn strelingen poetst hij deze als het ware weg. Maar nu voelt zij zich bedrogen omdat hij in zijn slaap dingen zegt die hij nog nóóit hardop tegen haar heeft gezegd! Dank denk ik: poeh, dát is nogal wat! Aan Wie Denkt Hij Dan en komt dit nog wel goed?
Maar dan zingt hij: ‘Ik snap het niet! Waar komt dit allemaal vandaan? Ik dacht dat het goed met ons ging. We hebben nog steeds alles! Maar jij hebt nare dromen. Jij lag altijd zo heerlijk dicht bij mij, maar de lakens zijn leeg tussen onze liefde...’ Pure poëzie… maar het lijkt mij wél een typisch geval van gebrek aan communicatie! Ergens is er iets niet gezegd wat wél gezegd had moeten worden. Gelukkig komen ze daar zelf ook achter. Ze vinden elkaar weer en merken dat de liefde misschien gebroken is, maar niet geknakt. Ze hebben zelfs genoeg over om toch samen verder te gaan. Hij schenkt nog wat in en constateert dat het allemaal niet zo erg is als het lijkt. Het staat in de sterren geschreven en ook in de littekens in hun harten, dat ze weer kunnen leren lief te hebben.
Mooi hoor! Als ze iets eerder met elkaar waren gaan praten, dan was dit lied misschien nooit ontstaan en dat zou ik jammer gevonden hebben. Zo zie je maar, dat er soms echt goede redenen zijn voor een positieve ruzie.

Right from the start

Pink featuring Nate Ruess / Just Give me A Reason

You were a thief
You stole my heart
And I your willing victim
I let you see the parts of me
That weren't all that pretty
And with every touch you fixed them
Now you've been talking in your sleep oh oh
Things you never say to me oh oh
Tell me that you've had enough
Of our love, our love

Just give me a reason
Just a little bit's enough
Just a second we're not broken just bent
And we can learn to love again
It's in the stars
It's been written in the scars on our hearts
We're not broken just bent
And we can learn to love again

I'm sorry I don't understand
Where all of this is coming from
I thought that we were fine
(Oh we had everything)
Your head is running wild again
My dear we still have everythin'
And it's all in your mind
(Yeah but this is happenin')
You've been havin' real bad dreams oh oh
You used to lie so close to me oh oh
There's nothing more than empty sheets
Between our love, our love
Oh our love, our love

Just give me a reason
Just a little bit's enough
Just a second we're not broken just bent
And we can learn to love again
I never stopped
You're still written in the scars on my heart
You're not broken just bent
And we can learn to love again

Oh tear ducts and rust
I'll fix it for us
We're collecting dust
But our love's enough
You're holding it in
You're pouring a drink
No nothing is as bad as it seems
We'll come clean

Just give me a reason
Just a little bit's enough
Just a second we're not broken just bent
And we can learn to love again
It's in the stars
It's been written in the scars on our hearts
That we're not broken just bent
And we can learn to love again

vrijdag 1 februari 2013

Queen of Hearts. Muziek uit 1982.

In oktober 1982 heb ík Beatrix ontmoet! Ze brengt dan een bezoek aan Vakschool Schoonhoven, de school voor edelsmeden, waarop ik op dat moment tweedejaars leerling ben. Eigenlijk is het bezoek ietwat omstreden. De ouderejaars vinden het allemaal geldverspilling. Maar dat zijn dan ook degenen die, bij wijze van spreken, een paar jaar eerder tijdens de inhuldiging meegedaan hebben aan het krakersoproer. Ik kijk best tegen de ouderejaars op en probeer hetzelfde te vinden als zij, maar ik bespeur bij mezelf toch ook een bepaalde opwinding. Toch best bijzonder dat ik Hare Majesteit ga ontmoeten.
Er zijn allemaal veiligheidsvoorzieningen en toegangsrestricties en de school en haar omgeving is op alle fronten gereinigd en van eventuele smetjes ontdaan. Toch wordt er, een half uur voor de komst van Bea, een verdacht pakketje gevonden in de hal van de school. Een bom? ‘t Zou zomaar kunnen!
We krijgen opdracht ‘gewoon’ aan onze werkstukken te werken en we mogen in géén geval zelf een gesprek met Onze Hoogheid beginnen. Ik zit met negen andere leerlingen aan een grote edelsmidswerkbank. Zo’n tafel met halfronde gaten, en op elke plek een leren schootsvel waarin het afgevijlde goud en zilver wordt opgevangen. Ik zit op een hoek en ik probeer zo interessant mogelijk een vijl over mijn zilveren hanger te halen. Het duurt lang voordat het hoge bezoek eindelijk ons lokaal binnenkomt. Mijn plek is het dichtst bij de deur. Ik ben ‘hard aan het werk’, voorovergebogen, mijn neus bijna op mijn werkstuk. Onze vorstin staat stil naast mijn werkplek! Ik kijk onder mijn armen door en zie een paar prachtige blauwe pumps. Het idee dat deze van Beatrix zijn beneemt me de adem. Ik vijl stug door. Wat zal ze vragen, iets over het schootsvel of het vijlen? Als ik eindelijk opkijk, zie ik dat ze het volgende lokaal inloopt.

Juice Newton - Queen of Hearts. Muziek uit 1982.



…the Joker is the only fool…