Er bestaat een boekje over het schrijven van feestliederen. Hoewel ik zo’n boekje niet nodig denk te hebben, vind ik het toch leuk dat het er is. De flaptekst geeft aan dat er op het gebied van dit soort zelfgeschreven liederen veel kaf onder het koren is.
Dat is mij ook al vaak opgevallen. Je bent te gast op een bruiloft en de voetbalclub zingt een lied. Ze kijken allemaal naar elkaar, beginnen we al? Nu? Even wachten! Te laat! Het eerste couplet wordt een rommeltje. Met een beetje mazzel is er een pakkend refrein en kan iedereen weer aanhaken. Maar dan komen er nóg vijf coupletten…
Daarom heb ik mij gespecialiseerd in het schrijven van pakkende, passende en ethisch verantwoorde teksten op bestaande melodieën. Tegenwoordig maak ik ze ook op melodieën die minder voor de hand liggen, maar die wel naadloos aansluiten op degene voor wie het nummer geschreven is. Nummers uit de Sound of Music bijvoorbeeld of op Hey Jude van de Beatles. Het is niet gauw te moeilijk. Vereiste is wel dat ik genoeg leuke, relevante en aardige achtergrondinformatie heb over het feestvarken.
Het is zeer goed mogelijk om het lied uit te voeren zonder dat ik daarbij aanwezig ben. Het loopt altijd goed en de tekst past perfect in de melodie. Maar vaak is het makkelijk als ik wél in de buurt ben ter ondersteuning. Al is het alleen maar om te zorgen dat men tegelijk begint. Bovendien wil je toch graag dat je geesteskind goed aan het publiek wordt voorgedragen. Ik heb net een lied gemaakt op de melodie ‘Ome Jan’ van Willeke Alberti. Leuk om te doen. Misschien moet ik hier toch gewoon mijn dagelijks werk van maken. Er wordt tegenwoordig genoeg gevierd. Maar al die feesten en partijen dan ook daadwerkelijk bezoeken….? Tja, elk werk heeft natuurlijk minder leuke kanten…!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten