De zenderradio

Dagelijks een flinke portie muziek. Dat is voor mij levensbehoefte nummer een. Het liefst een mooie mix van ‘Gouwe Ouwe’ en ‘Recente Talenten’. Een zekere vorm van melodieusheid is ook een vereiste en het meezing- of fluitgehalte moet hoog zijn. Dit leidt, in mijn geval, tot het dagelijks luisteren naar Radio2. Het betekent dat in alle kamers van ons huis een radio (aan)staat, zelfs in de badkamer. Gelukkig heeft mijn alter eega dezelfde muzieksmaak en hoeft de zender dus maar incidenteel op een andere frequentie te worden afgesteld. Soms op vrijdagavond, als we niet zoveel zin hebben in de geboden ‘dance’ muziek. Dan kiezen we voor een CD of voor Sky Radio.
Ook op het werk zorg ik ervoor dat ik dagelijks aan mijn portie arbeidsvitaminen kom. De radio die daar staat heb ik gewonnen bij een spelletje, let wel, op de radio! Dat was weliswaar nog in de vorige eeuw, maar het spelletje bestaat nog steeds. ’s Avonds tussen zeven en acht staat het programma HalverWege van Alfred van de Wege geprogrammeerd. Het spel gaat als volgt. Je krijgt vijf fragmenten te horen en daarvan moet je dan de titel of de artiest noemen. Dat lukte toentertijd heel goed en ik won een wekkerradio. Het is een apart ding. Het ziet eruit als een houten kistje wat opengeklapt kan worden. In het deksel zit de speaker en een wekker. In het bakje zelf zit een grote, halfronde, zoekschijf voor de zenderfrequentie. Een aantal draaiknopjes en hendeltjes maakt het apparaat compleet. Het geheel doet en beetje denken aan een mobiele zender uit de Tweede Wereldoorlog. De muziek die eruit komt is gewoon modern. Of antiek. In ieder geval helder en zonder ruis. Daarvan lust ik iedere dag wel weer een gezonde portie.