De paddenstoel op een voetstuk. Muziek uit 1978

Je geliefde zet jou op een paddenstoel en zodoende word je boven alles uitgetild. Dat was het idee wat ik, als zestienjarige in 1978, had bij het nummer You Needed Me van Anne Murray. Het is een nummer wat beschrijft wat je geliefde allemaal voor je doet. Het varieert van, je tranen drogen, je hoop geven en je sombere gedachten uitwissen tot, je op eigen benen laten staan en je waardigheid geven. Tevens ben je nódig, heel hard nodig! Uiteindelijk word je dus hoog op die paddenstoel gezet. Ja, zo hoog zelfs, dat je bijna de eeuwigheid kan zien! Ahhhh! Hier moet sprake zijn van échte liefde!
Maar hoe zit dat met die paddenstoel? De tijd van vallende bladeren en prachtige bruin-, geel- en roodtinten, badend in een milde herfstzon is weer aangebroken. Daar horen deze schimmels ook bij! Elfenbankjes, eekhoorntjesbrood en die rode met die witte stippen, de vliegenzwam. Dat blijft voor mij toch wel de oerpaddenstoel. Daar zit Kabouter Spillebeen op heen en weer te wippen, totdat met een diepe zucht, zijn beentjes hopla! de lucht in vliegen. Paddenstoel kapot! Hoe kan het dan, dat je geliefde jou daar op kan plaatsen? En hoe zit dat dan in combinatie met het zien van die eeuwigheid?
Ik heb de tekst er nog eens op nagelezen, maar het gaat hier om een ‘pedestal’ en dat is Engels voor ‘voetstuk’. Aha, je wordt dus door je geliefde op een voetstuk gezet. Dat is mooi, dat herken ik wel. Het betekent trouwens ook (onderstuk van een) ‘schrijfbureau’. En dat maakt de tekst helemaal toepasbaar op mijn geliefde. Soms zet ze mij áán mijn pedestal en dan zegt ze: 'Ach, schrijf nog eens zo’n leuke column over een lied.’