Steentje trappen. Muziek uit 1968.

Speciaal uitgekozen voor mijn broer die nu al bijna een maand op de IC in Zwolle ligt. Het nummer Hair van Zen uit 1968. Het plaatst mij meteen weer terug in onze jeugd op de boerderij. Nog geen televisie, dus voldoende tijd voor Monopolie, Stratego, dammen, schaken of Eenentwintigen. Dit laatste spel heb ik later leren kennen als Black Jack. Wij speelden het met luciferhoutjes als inzet.
Als jongste van het zevental mocht ik overigens lang niet altijd meedoen. Ja, ik mocht ‘De Bank’ zijn bij Monopolie, wat zoveel inhield als de biljetten op de juiste stapel leggen. Mijn grote broers suggereerden dat dit een erg belangrijke taak was, dus ik had er wel vrede mee. Stratego heb ik nooit onder de knie gekregen. Meestal mocht ik wel ‘voor spek en bonen’ meedoen. Zo ook met ‘steentje trappen’, ook wel bekend als paaltjes-voetbal. Het paaltje was dan in ons geval een baksteen.
Pál voor je steentje blijven staan en vooral niet ‘aanvallend’ spelen wilde voor mij nog wel eens tot een overwinning leiden. Ik was dan het minst ‘omgetrapt’. Maar dan bedachten mijn broers dat de winnaar degene was die de meeste stenen, via de bal, omver had geschopt…
Hoe dan ook, mijn broers waren ouder, groter en sterker en ik bleef altijd het kleine zusje. En nu ligt de sterkste broer in het ziekenhuis, langer dan ooit iemand van ons daar verbleef. Hij heeft een auto-ongeluk gehad en wat aanvankelijk leek op ‘alleen maar wat gebroken en gekneusde ribben’ is uitgedraaid op een longinfectie. Het is de bedoeling dat ze vandaag zijn ribben, die soms op twee plaatsen gebroken zijn, weer vastzetten. Ik hoop van harte dat we daarna ooit weer kunnen steentje trappen…