Mooie mensen met lenzen. Muziek uit 1997 en 1969.

Eind jaren ’60. Ik zit in de eerste klas van de lagere school. De kleuterschool heb ik overgeslagen. Zo kan het gebeuren dat dan pas, bij de schoolarts, aan het licht komt, dat ik niet goed kan zien. Ik moet dus een brilletje. De eerste tijd een afgeplakte, vanwege dat luie oog. Later gewoon om beter op het bord te kunnen zien. Men hoopt dat ik dan wat minder naar buiten kijk. Maar dat doe ik om alvast te bedenken wat ik zal gaan doen als die bel eindelijk weer eens gaat!
Melanie heeft dan een hit met het nummer Beautiful People. Ik voel me in die tijd niet echt ‘beautiful’ met dat brilletje. Het montuur was recht aan de bovenkant en verder amandelvorming. Er zaten blauwe randjes op. Met kleine schroefjes vastgezet. De pootjes zaten ook met schroefjes aan het montuur en al die schroefjes zijn er wel een keer uitgevallen met alle gevolgen van dien. Wat had ik een hékel aan die bril! Trouwens ook aan alle latere versies.
Zo’n zeven monturen later, ik was toen begin twintig, kreeg ik lenzen! Zachte vliesjes, met een plastic uiterlijk. Ik vond het een verademing!
Nu heb ik, sinds een half jaar, harde lenzen. Varifocus. Het gaat best goed, maar ik heb snel last van droge ogen. Ze moeten dus soms vroegtijdig uit. Zo ook afgelopen zaterdag. Ik doe ze in het lenzendoosje met de bedoeling ze ’s avonds schoon te maken.
Voor het slapen gaan pak ik het doosje, draai het open en spoel het uit. Even goed schoonmaken. Hygiëne is belangrijk! Ik kijk in de spiegel en zie dat ik mijn bril op heb… Oh nee!!! Dat betekent dat ik zojuist mijn lenzen door de wastafelafvoer heb gespoeld!
Midden in de nacht demonteer ik, samen met mijn alter eega, de sifon en we vinden de lenzen gelukkig terug tussen de smurrie. Tja, wie mooi wil zijn….

Mathilde Santing coverde het nummer in 1997. Deze versie vind ik persoonlijk mooier. Luister en oordeel zelf.