Niemand weet van de rondjes die ik alsmaar ren… zingt Krystl in het nummer Circles. Zij slaapt weinig, is een bezige bij en heeft een miljoen gedachten die haar beangstigen. Dat klinkt een beetje overspannen. Dat is niet de reden dat het nummer mij wel aanspreekt, ik snap echter wel wat ze bedoelt. Voor wie mijn muziekcolumn de laatste weken op deze plek gemist heeft: ik ben ook een beetje (virtuele) rondjes aan het rennen en daardoor bleef er geen tijd over voor de column. Ik zal even uitleggen wat de reden van mijn digitale afwezigheid was. We zijn net terug van vakantie. Heerlijk rond(jes)gewandeld op Guernsey en Jersey. Vóórdat we op vakantie gingen heb ik een paar weken aan mijn website geknutseld en deze is nu in de lucht! www.liedjesmakerij.nl. Via deze site kun je liedjes bestellen voor jarigen en jubilarissen en alle andere mensen aan wie je, om welke reden dan ook, een lied cadeau zou willen doen.
Het beeld van rondjes rennen in je hoofd, achter een miljoen gedachten aan, zie ik dus wel voor me. Ik loop al enkele jaren rond met het idee dat ik iets wil doen met de combinatie van schrijven en (pop)muziek, welnu, De Liedjesmakerij gaat het beste van deze twee werelden samenbrengen. Leuke en mooie teksten schrijven op bestaande melodieën. Al die tijd heb ik ideeën gehad over hoe die site er dan uit moest gaan zien en elke keer veranderden die ideeën ook weer; I can’t block, they don’t stop! Wat voor tekst, welke foto’s, hoe kom je aan zo’n header, hoe maak je die linkjes en hoe krijg je melodieën op je site? Mijn muziekcolumn heb ik er óók op gezet, dus die is dan vooralsnog op twee plaatsen te lezen. Ik ben al een heel eind, maar ik leer nog steeds bij. Mijn alter eega bekijkt de pagina’s af en toe met een frisse blik, en dan ga ik opnieuw rondjes rennen…
Krystle / Circles
I don’t sleep a lot
Me a busy bee
You talk shit ‘bout me
I share many smiles
That don’t bother me
95 percent dream
Oeh I never ever thought it come my way
Oeh I’m speeding up so it don’t slip from me
But no one knows about my circles
How I’m running
And never drop, never drop
I get stuck in a million mindwaves
They are frightening
I can’t block, I can’t block, I can’t block, I can’t block, no they don’t stop
Oh the dress I wear
Big black stripes on me
High heels make me pretty
Look around, I’m lost
Stumbling words, eyes crossed
Never saw this coming
Oeh firing up the engine, shifting gear
Oeh I’m speeding up so it don’t slip from me
woensdag 26 juni 2013
zondag 5 mei 2013
Dubbeloude liefde! Muziek uit 1975
Twaalf jaar ben ik als Joey Dyser zingt dat de liefde haar honderd jaar oud heeft gemaakt. Hoe oud? Zo oud als de weg naar Methusalem, las ik onlangs ergens. Dat is dus dubbeloud! En dat terwijl Joey zich eerst nog zo lekker jong voelt. Ze is verliefd en kan de wereld aan. Maar dan is haar geliefde opeens vertrokken. Dat hakt er in, verlating! Zeker als je er helemaal niet op bedacht bent en hij niet eens afscheid heeft genomen. Dat doet hij niet omdat hij wel weet dat zij dan zal gaan huilen en daar zit geen man op te wachten. De eerlijkheid gebiedt te vermelden dat het gaat om een man die nooit problemen onder ogen wil zien. Daarom zeggen haar vrienden allemaal dat ze niet te lang moet huilen en dat er wel een nieuwe liefde komt. Joey hinkt op twee gedachten, soms denkt ze dat ze gelijk hebben, maar ze houdt nog steeds van hem en daarom heeft ze dit lied geschreven. Ik heb zopas gehoord op mijn favoriete radiozender, Radio2, dat dit nummer van Josje Duister per ongeluk een hit is geworden. In 1973 vraagt haar buurman of zij wat testnummers wil zingen in zijn nieuwe studio. Ze heeft 100 Years zelf geschreven. Van beroep is ze journaliste en kinderboekenrecensente. Ze brengt het nummer met veel gevoel en de demo komt bij een platenbaas terecht. Die ziet er wel brood in en gaat het produceren. Het wordt een dikke nummer één hit! Vanaf eind januari 1975 staat het meer dan drie maanden op de eerste plaats. Joey probeert dit kunststukje later te herhalen, maar dan lukt het niet meer. Dit maakt haar tot een officiële eendagsvlieg. Maar wel een met een lied wat recht uit het hart komt. Na de modulatie zingt ze, terwijl de muzikale ondersteuning dramatisch aanzwelt, dat zijn eerste kus haar gek heeft gemaakt. Die kus slaat in als de bliksem en daardoor ziet ze niet dat het voor hem niets bijzonders is. Maar kan zij daar wat aan doen? Liefde maakt blind! En dat niet alleen; soms ook héél oud…
Joey Dyser / 100 years
The other day I felt so young
But now you made me 100 years
If you turned around look what you've done
You'll see my eyes , you'll see my tears
My friends all say:
Don't cry to long
There is another love to come
They maybe right they maybe wrong
But still I love you, hear my song
You disappeared without goodbye
Knowing so well, you'd make me cry
But troubles you could never face
So you just left an empty place
My friends all say:
Don't cry to long
There is another love to come
They maybe right they maybe wrong
But still I love you, hear my song
The first kiss made a fool of me
It struck me bad I couldn't see
For you this love was just the same
I'm asking now: am I to blame?
My friends all say:
Don't cry to long
There is another love to come
They maybe right they maybe wrong
But still I love you, hear my song
Joey Dyser / 100 years
The other day I felt so young
But now you made me 100 years
If you turned around look what you've done
You'll see my eyes , you'll see my tears
My friends all say:
Don't cry to long
There is another love to come
They maybe right they maybe wrong
But still I love you, hear my song
You disappeared without goodbye
Knowing so well, you'd make me cry
But troubles you could never face
So you just left an empty place
My friends all say:
Don't cry to long
There is another love to come
They maybe right they maybe wrong
But still I love you, hear my song
The first kiss made a fool of me
It struck me bad I couldn't see
For you this love was just the same
I'm asking now: am I to blame?
My friends all say:
Don't cry to long
There is another love to come
They maybe right they maybe wrong
But still I love you, hear my song
woensdag 24 april 2013
Alles uit de kast. Muziek uit 2013
Werkelijk alles is uit de kast gehaald om te zorgen dat wij, de aardige, goedwillende inwoners van Nederland, straks het Koningslied kunnen zingen.
Vijf dagen geleden is het gelanceerd. Er zijn meteen enkele mensen ingehuurd om hierover wat nare dingen te twitteren. Men weet namelijk dat dit dan heel snel door relbeluste, aan Social Media verslingerde, medelanders wordt opgepakt. Niet dat zij het lied beluisterd hebben, maar dat hoeft ook niet. Zij worden alleen ingezet om zo ongefundeerd mogelijk commentaar te leveren. Hierdoor gaan er namelijk steeds meer mensen luisteren en dat is juist de bedoeling. Héél Nederland moet het lied immers volgende week kennen! Daarom heeft men ook de schrijver van het lied ingezet. Als hij zegt dat hij zijn geesteskind terugtrekt, dan resulteert dat in meer luisteraars. Toch zijn er nog steeds mensen die het lied niet kennen. Hardere maatregelen zijn dus nodig. Men heeft, voordat het lied wordt opgenomen, een artiest aangewezen die niet mee mag doen. Die moet ophef maken en zeggen dat ‘Ik hou je veilig’ raar Nederlands is. Zijn mening wordt door ons afgedaan als ‘ach, gaat nergens over'. Daarom wordt er ook nog een heuse Neerlandicus ingevlogen, om die de mening kracht bij te zetten. Deze man neemt de tekst onder de loep en komt tot 87 taalfouten. Misschien moeten er nog wat meer oude nummers bekeken worden. Maar ja, wie wil er bloed op de achterbank van de werkelijkheid?
Afijn, inmiddels hebben door dit alles al heel erg veel mensen het lied gehoord. Echter nog niet genoeg, volgens de organisatie. Daarom is nu ook de politiek ingezet. De taalfouten moeten eruit! De derde zin moet bijvoorbeeld zijn ‘De dag waarvan je wist dat hij ging komen’. Probeer het maar. Dat lukt niet in deze melodie. Wel goed dat je nu het lied wéér hebt beluisterd! Voor die enkeling die het Koningslied nu nóg niet heeft gehoord schrijf ik deze column, voorzien van de tekst en de melodie! Goed oefenen!
Daar sta je dan
Je zag dit moment al zo vaak in je dromen
En daar is t dan
De dag die je wist dat zou komen is eindelijk hier
Ben je er klaar voor? Kun je dat ooit echt zijn?
Daar sta je dan
Ieder mens heeft een taak in dit leven
Alles gedaan om je voor te bereiden
Daar is het dan
Je belooft dat je alles zult geven
Iedere stap die je zette die leidde naar hier
En kijk om je heen
Wij lopen met je mee
Door de regen en de wind
Zal ik naast je blijven staan
Ik bescherm je tegen alles wat komt
Ik zal waken als jij slaapt
Ik behoed je voor de storm
Hou je veilig zo lang als ik leef
Een strijd, twee levens
We staan voor elkaar, niet te breken
Een vlag, twee leeuwen
Met elkaar in de zon en de regen
Zij aan zij, borst vooruit
Trots als een pauw, dit is ons geluid
En hoe klein we ook zijn
Onze daden zijn groot
Gaan niet onderuit
Voor jou, mijn kind
Voor m'n pa, voor m'n ma
Loop voor jou door de wind en regen
En zal achter je blijven staan
Ik draag een vaandel met jouw naam
Geloof in jou zolang we bestaan
Ik bouw een dijk met m'n blote handen
En hou het water bij jou vandaan
Laat me weten wat je droomt
Waar je hart zo naar verlangt
Ik zal niet rusten tot het waar geworden is
En als je ooit je weg verliest
Ben ik je baken in de nacht
Ik wijs je de haven in de duisternis
Ik zal strijden als een leeuw
Tot het jou aan niets ontbreekt
Hou je veilig zo lang als ik leef
De W van Willem
Drie vingers in de lucht, kom op, kom op
De W van Willem is de W van wij
Heel Oranje staat zij aan zij
De W van water waar we niet voor wijken
We leggen het droog en we bouwen dijken
De W van welkom in ons midden
Tot welke God je ook moge bidden
De W van Willem
De W van wakker, stamppot eten
Miljoenen coaches die beter weten
De W van altijd willen winnen
Wat het ook is waar wij aan beginnen
De W van wij zijn een met elkaar
Met de schouders naast elkaar
En dus roepen we vandaag van
Door de regen en de wind
Zal ik naast je blijven staan
Ik bescherm je tegen alles wat komt
Ik zal waken als jij slaapt
Ik behoed je voor de storm
Hou je veilig zo lang als ik leef
Laat me weten wat je droomt
Waar je hart zo naar verlangt
Ik zal niet rusten tot het waar geworden is
En als je ooit je weg verliest
Ben ik je baken in de nacht
Wijs je de haven in de duisternis
Ik zal strijden als een leeuw
Tot het jou aan niets ontbreekt
Hou je veilig zo lang als ik leef
Vijf dagen geleden is het gelanceerd. Er zijn meteen enkele mensen ingehuurd om hierover wat nare dingen te twitteren. Men weet namelijk dat dit dan heel snel door relbeluste, aan Social Media verslingerde, medelanders wordt opgepakt. Niet dat zij het lied beluisterd hebben, maar dat hoeft ook niet. Zij worden alleen ingezet om zo ongefundeerd mogelijk commentaar te leveren. Hierdoor gaan er namelijk steeds meer mensen luisteren en dat is juist de bedoeling. Héél Nederland moet het lied immers volgende week kennen! Daarom heeft men ook de schrijver van het lied ingezet. Als hij zegt dat hij zijn geesteskind terugtrekt, dan resulteert dat in meer luisteraars. Toch zijn er nog steeds mensen die het lied niet kennen. Hardere maatregelen zijn dus nodig. Men heeft, voordat het lied wordt opgenomen, een artiest aangewezen die niet mee mag doen. Die moet ophef maken en zeggen dat ‘Ik hou je veilig’ raar Nederlands is. Zijn mening wordt door ons afgedaan als ‘ach, gaat nergens over'. Daarom wordt er ook nog een heuse Neerlandicus ingevlogen, om die de mening kracht bij te zetten. Deze man neemt de tekst onder de loep en komt tot 87 taalfouten. Misschien moeten er nog wat meer oude nummers bekeken worden. Maar ja, wie wil er bloed op de achterbank van de werkelijkheid?
Afijn, inmiddels hebben door dit alles al heel erg veel mensen het lied gehoord. Echter nog niet genoeg, volgens de organisatie. Daarom is nu ook de politiek ingezet. De taalfouten moeten eruit! De derde zin moet bijvoorbeeld zijn ‘De dag waarvan je wist dat hij ging komen’. Probeer het maar. Dat lukt niet in deze melodie. Wel goed dat je nu het lied wéér hebt beluisterd! Voor die enkeling die het Koningslied nu nóg niet heeft gehoord schrijf ik deze column, voorzien van de tekst en de melodie! Goed oefenen!
Daar sta je dan
Je zag dit moment al zo vaak in je dromen
En daar is t dan
De dag die je wist dat zou komen is eindelijk hier
Ben je er klaar voor? Kun je dat ooit echt zijn?
Daar sta je dan
Ieder mens heeft een taak in dit leven
Alles gedaan om je voor te bereiden
Daar is het dan
Je belooft dat je alles zult geven
Iedere stap die je zette die leidde naar hier
En kijk om je heen
Wij lopen met je mee
Door de regen en de wind
Zal ik naast je blijven staan
Ik bescherm je tegen alles wat komt
Ik zal waken als jij slaapt
Ik behoed je voor de storm
Hou je veilig zo lang als ik leef
Een strijd, twee levens
We staan voor elkaar, niet te breken
Een vlag, twee leeuwen
Met elkaar in de zon en de regen
Zij aan zij, borst vooruit
Trots als een pauw, dit is ons geluid
En hoe klein we ook zijn
Onze daden zijn groot
Gaan niet onderuit
Voor jou, mijn kind
Voor m'n pa, voor m'n ma
Loop voor jou door de wind en regen
En zal achter je blijven staan
Ik draag een vaandel met jouw naam
Geloof in jou zolang we bestaan
Ik bouw een dijk met m'n blote handen
En hou het water bij jou vandaan
Laat me weten wat je droomt
Waar je hart zo naar verlangt
Ik zal niet rusten tot het waar geworden is
En als je ooit je weg verliest
Ben ik je baken in de nacht
Ik wijs je de haven in de duisternis
Ik zal strijden als een leeuw
Tot het jou aan niets ontbreekt
Hou je veilig zo lang als ik leef
De W van Willem
Drie vingers in de lucht, kom op, kom op
De W van Willem is de W van wij
Heel Oranje staat zij aan zij
De W van water waar we niet voor wijken
We leggen het droog en we bouwen dijken
De W van welkom in ons midden
Tot welke God je ook moge bidden
De W van Willem
De W van wakker, stamppot eten
Miljoenen coaches die beter weten
De W van altijd willen winnen
Wat het ook is waar wij aan beginnen
De W van wij zijn een met elkaar
Met de schouders naast elkaar
En dus roepen we vandaag van
Door de regen en de wind
Zal ik naast je blijven staan
Ik bescherm je tegen alles wat komt
Ik zal waken als jij slaapt
Ik behoed je voor de storm
Hou je veilig zo lang als ik leef
Laat me weten wat je droomt
Waar je hart zo naar verlangt
Ik zal niet rusten tot het waar geworden is
En als je ooit je weg verliest
Ben ik je baken in de nacht
Wijs je de haven in de duisternis
Ik zal strijden als een leeuw
Tot het jou aan niets ontbreekt
Hou je veilig zo lang als ik leef
woensdag 17 april 2013
Sommige nachten is het oorlog! Fun? Muziek uit 2013
Sommige nachten incasseer ik mijn pech en dat noem ik dan het lot. Soms zou ik willen dat mijn lippen mooie kastelen konden bouwen en soms zou ik ze kwijt willen. Maar ik sta altijd weer op en zie nog steeds jouw geest. Oh God, ik weet nog steeds niet waar ik voor sta! Meeste nachten weet ik het niet.
Dit is het jongens, dit is oorlog! Waar wachten we op? Waarom breken we de regels nog niet? Ik was nooit iemand die in een ‘hype’ geloofde, laat dat maar aan de zwarten en de blanken over. Ik probeer dubbel zo hard en ik ben half zo geliefd. Maar dan komen ze weer om mijn stijl op te krikken. Dat is goed.
Ik vond een martelaar in mijn bed vannacht. Ze laat mij stoppen me af te vragen wie ik ben. Wie ben ik?
Sommige nachten wens ik dat het allemaal stopt, want ik kan voor de verandering wel eens een paar vrienden gebruiken. Sommige nachten ben ik bang dat jij me weer vergeet. Maar sommige nachten win ik altijd!
Maar is dit het? Heb ik hiervoor mijn ziel verkocht? Heb ik hiervoor mijn handen in het vuur gestoken? Mis ik hiervoor mijn vader en moeder?
Nee. Als ik sterren zie, dan is dat wat het is. Als ik liedjes hoor, dan klinken ze als deze, dus kom op! Kom op!
Nou, dat is het vrienden, dat is alles. Vijf minuten en het verveelt alweer. Tien van zulke jaren…Ik weet niet zeker of iemand het begrijpt. Deze is niet voor de mensen thuis. Sorry dat ik wegging, mam, maar ik moest. Wie wil er verdomme alleen doodgaan, opgedroogd in de woestijnzon?
Mijn hart breekt voor mijn zus en het geheim wat ze ‘liefde’ noemt. Als ik in de ogen van mijn neefje kijk… Man, je wilt niet geloven wat voor verbazingwekkende dingen voort kunnen komen uit… Sommige vreselijke nachten.
Laatst wilde je de droom die ik had over jou en mij niet geloven. Ik belde je op en we waren het samen eens; het is het beste als je niet luistert… het is het beste als we afstand nemen…
Deze keer dus geen eigen tekst in de muziekcolumn, maar de vertaling van Some Nights van Fun, een van onze laatste aanwinsten op het koorrepertoire.
Some nights / Fun
Some nights I stay up cashing in my bad luck
Some nights I call it a draw
Some nights I wish that my lips could build a castle
Some nights I wish they'd just fall off
But I still wake up, I still see your ghost
Oh, Lord, I'm still not sure what I stand for oh
Woah oh oh (What do I stand for?)
Woah oh oh (What do I stand for?)
Most nights I don't know anymore...
Oh, whoa, oh, whoa, oh, whoa, oh, oh,
Oh, whoa, oh, whoa, oh, whoa, oh, oh
This is it, boys, this is war - what are we waiting for?
Why don't we break the rules already?
I was never one to believe the hype
Save that for the black and white
I try twice as hard and I'm half as liked,
But here they come again to jack my style
That's alright (that's alright)
I found a martyr in my bed tonight
She stops my bones from wondering just who I am, who I am, who I am
Oh, who am I? Mmm... Mmm...
Well, some nights I wish that this all would end
'Cause I could use some friends for a change.
And some nights I'm scared you'll forget me again
Some nights I always win, I always win...
But I still wake up, I still see your ghost
Oh, Lord, I'm still not sure what I stand for, oh
Woah oh oh (What do I stand for?)
Woah oh oh (What do I stand for?)
Most nights I don't know... (oh, come on)
So this is it. I sold my soul for this?
Washed my hands of that for this?
I miss my mom and dad for this?
(Come on)
No. When I see stars, when I see, when I see stars, that's all they are
When I hear songs, they sound like this one, so come on.
Oh, come on. Oh, come on. Oh, come on!
Well, that is it guys, that is all - five minutes in and I'm bored again
Ten years of this, I'm not sure if anybody understands
This one is not for the folks at home;
Sorry to leave, mom, I had to go
Who the fuck wants to die alone all dried up in the desert sun?
My heart is breaking for my sister and the con that she call "love"
When I look into my nephew's eyes...
Man, you wouldn't believe the most amazing things that can come from...
Some terrible nights... ah... ["nights" is confirmed by the band's Twitter page]
Oh, whoa, oh, whoa, oh, whoa, oh, oh,
Oh, whoa, oh, whoa, oh, whoa, oh, oh
The other night you wouldn't believe the dream I just had about you and me
I called you up but we'd both agree
It's for the best you didn't listen
It's for the best we get our distance... Oh...
It's for the best you didn't listen
It's for the best we get our distance... Oh...
Dit is het jongens, dit is oorlog! Waar wachten we op? Waarom breken we de regels nog niet? Ik was nooit iemand die in een ‘hype’ geloofde, laat dat maar aan de zwarten en de blanken over. Ik probeer dubbel zo hard en ik ben half zo geliefd. Maar dan komen ze weer om mijn stijl op te krikken. Dat is goed.
Ik vond een martelaar in mijn bed vannacht. Ze laat mij stoppen me af te vragen wie ik ben. Wie ben ik?
Sommige nachten wens ik dat het allemaal stopt, want ik kan voor de verandering wel eens een paar vrienden gebruiken. Sommige nachten ben ik bang dat jij me weer vergeet. Maar sommige nachten win ik altijd!
Maar is dit het? Heb ik hiervoor mijn ziel verkocht? Heb ik hiervoor mijn handen in het vuur gestoken? Mis ik hiervoor mijn vader en moeder?
Nee. Als ik sterren zie, dan is dat wat het is. Als ik liedjes hoor, dan klinken ze als deze, dus kom op! Kom op!
Nou, dat is het vrienden, dat is alles. Vijf minuten en het verveelt alweer. Tien van zulke jaren…Ik weet niet zeker of iemand het begrijpt. Deze is niet voor de mensen thuis. Sorry dat ik wegging, mam, maar ik moest. Wie wil er verdomme alleen doodgaan, opgedroogd in de woestijnzon?
Mijn hart breekt voor mijn zus en het geheim wat ze ‘liefde’ noemt. Als ik in de ogen van mijn neefje kijk… Man, je wilt niet geloven wat voor verbazingwekkende dingen voort kunnen komen uit… Sommige vreselijke nachten.
Laatst wilde je de droom die ik had over jou en mij niet geloven. Ik belde je op en we waren het samen eens; het is het beste als je niet luistert… het is het beste als we afstand nemen…
Deze keer dus geen eigen tekst in de muziekcolumn, maar de vertaling van Some Nights van Fun, een van onze laatste aanwinsten op het koorrepertoire.
Some nights / Fun
Some nights I stay up cashing in my bad luck
Some nights I call it a draw
Some nights I wish that my lips could build a castle
Some nights I wish they'd just fall off
But I still wake up, I still see your ghost
Oh, Lord, I'm still not sure what I stand for oh
Woah oh oh (What do I stand for?)
Woah oh oh (What do I stand for?)
Most nights I don't know anymore...
Oh, whoa, oh, whoa, oh, whoa, oh, oh,
Oh, whoa, oh, whoa, oh, whoa, oh, oh
This is it, boys, this is war - what are we waiting for?
Why don't we break the rules already?
I was never one to believe the hype
Save that for the black and white
I try twice as hard and I'm half as liked,
But here they come again to jack my style
That's alright (that's alright)
I found a martyr in my bed tonight
She stops my bones from wondering just who I am, who I am, who I am
Oh, who am I? Mmm... Mmm...
Well, some nights I wish that this all would end
'Cause I could use some friends for a change.
And some nights I'm scared you'll forget me again
Some nights I always win, I always win...
But I still wake up, I still see your ghost
Oh, Lord, I'm still not sure what I stand for, oh
Woah oh oh (What do I stand for?)
Woah oh oh (What do I stand for?)
Most nights I don't know... (oh, come on)
So this is it. I sold my soul for this?
Washed my hands of that for this?
I miss my mom and dad for this?
(Come on)
No. When I see stars, when I see, when I see stars, that's all they are
When I hear songs, they sound like this one, so come on.
Oh, come on. Oh, come on. Oh, come on!
Well, that is it guys, that is all - five minutes in and I'm bored again
Ten years of this, I'm not sure if anybody understands
This one is not for the folks at home;
Sorry to leave, mom, I had to go
Who the fuck wants to die alone all dried up in the desert sun?
My heart is breaking for my sister and the con that she call "love"
When I look into my nephew's eyes...
Man, you wouldn't believe the most amazing things that can come from...
Some terrible nights... ah... ["nights" is confirmed by the band's Twitter page]
Oh, whoa, oh, whoa, oh, whoa, oh, oh,
Oh, whoa, oh, whoa, oh, whoa, oh, oh
The other night you wouldn't believe the dream I just had about you and me
I called you up but we'd both agree
It's for the best you didn't listen
It's for the best we get our distance... Oh...
It's for the best you didn't listen
It's for the best we get our distance... Oh...
maandag 1 april 2013
Dronken op de boot! Muziek uit 1966
Hoe gaat het op de boot, Jan? Of gezongen en half-Engels: Hoes’t in de sloep, John B.? Dat is toch wat de Beach Boys zingen in 1966? Als vierjarige hoor ik deze zin regelmatig uit onze buizenradio komen. Het karakteristieke, frêle pingelfluittoontje aan het begin van het nummer zorgt er al snel voor dat ik met mijn oortjes gespitst voor die grote radio lig. Kijkend naar de bruine houten kast en met twee grote draaiknoppen, één voor het kiezen van de zender en één voor het regelen van het volume, luister ik naar het leuke liedje met het gezellige meerstemmige refrein. Op de radio zitten ook nog een aantal drukknoppen, waarmee lange en korte golven ingesteld kunnen worden of zoiets. Ik heb ‘m trouwens al eens eerder beschreven, in augustus 2012. Hij komt namelijk voor in het filmpje van ZaZa, Turn Me On.
Ik heb de tekst van Sloop John B. er eens bij gepakt en nu begrijp ik pas dat The Beach Boys zingen over een schip, de ‘John. B.’, waarvan ze het zeil moeten hijsen! Ze zeilen een beetje rond de stad Nassau met grootvader (waarom is hij ook mee?) en dan worden ze dronken. Ze raken slaags (zinloos geweld?) en dan willen ze naar huis! Ze voelen zich namelijk zoooo beroerd…! Logisch! Mijn advies zou zijn: geen alcohol als je gaat varen!
Maar die raad hebben ze toen kennelijk niet gekregen, want een van die maten wordt zo dronken dat hij zelfs de hut van de kapitein plundert. (We zitten natuurlijk wel midden in de Roaring Sixties…) Er komt een agent aan te pas, (waar halen ze zo gauw sheriff John Stone vandaan, midden op zee?) waarna ze alleen gelaten willen worden en naar huis willen. Kortom, het is een rommeltje. Maar de vraag: Hoes’t in de sloep, John B.? is hiermee waarschijnlijk wel voldoende beantwoordt!
Bech Boys / Sloop John B.
We come on the sloop John b
My grandfather and me
Around Nassau town we did roam
Drinking all night
Got into a fight
Well I feel so broke up
I want to go home
So hoist up the John B´s sail
See how the mainsail sets
Call for the captain ashore
Let me go home, let me go home
I wanna go home, yeah yeah
Well I feel so broke up
I wanna go home
The first mate he got drunk
And broke in the captins trunk
The constable had to come and take him away
Sheriff John Stone
Why don't you leave me alone, yeah yeah
Well I feel so broke up I wanna go home
So hoist up the John B´s sail
See how the mainsail sets
Call for the captain ashore
Let me go home, let me go home
I wanna go home, let me go home
Why don't you let me go home
(hoist up the John B´s sail)
Hoist up the John B.
I feel so broke up I wanna go home
Let me go home
Ik heb de tekst van Sloop John B. er eens bij gepakt en nu begrijp ik pas dat The Beach Boys zingen over een schip, de ‘John. B.’, waarvan ze het zeil moeten hijsen! Ze zeilen een beetje rond de stad Nassau met grootvader (waarom is hij ook mee?) en dan worden ze dronken. Ze raken slaags (zinloos geweld?) en dan willen ze naar huis! Ze voelen zich namelijk zoooo beroerd…! Logisch! Mijn advies zou zijn: geen alcohol als je gaat varen!
Maar die raad hebben ze toen kennelijk niet gekregen, want een van die maten wordt zo dronken dat hij zelfs de hut van de kapitein plundert. (We zitten natuurlijk wel midden in de Roaring Sixties…) Er komt een agent aan te pas, (waar halen ze zo gauw sheriff John Stone vandaan, midden op zee?) waarna ze alleen gelaten willen worden en naar huis willen. Kortom, het is een rommeltje. Maar de vraag: Hoes’t in de sloep, John B.? is hiermee waarschijnlijk wel voldoende beantwoordt!
Bech Boys / Sloop John B.
We come on the sloop John b
My grandfather and me
Around Nassau town we did roam
Drinking all night
Got into a fight
Well I feel so broke up
I want to go home
So hoist up the John B´s sail
See how the mainsail sets
Call for the captain ashore
Let me go home, let me go home
I wanna go home, yeah yeah
Well I feel so broke up
I wanna go home
The first mate he got drunk
And broke in the captins trunk
The constable had to come and take him away
Sheriff John Stone
Why don't you leave me alone, yeah yeah
Well I feel so broke up I wanna go home
So hoist up the John B´s sail
See how the mainsail sets
Call for the captain ashore
Let me go home, let me go home
I wanna go home, let me go home
Why don't you let me go home
(hoist up the John B´s sail)
Hoist up the John B.
I feel so broke up I wanna go home
Let me go home
woensdag 20 maart 2013
Literaire muziek uit 2013
Geïsoleerd van buitenaf, wolken hebben het licht weggenomen. Ik heb geen controle, het lijkt alsof mijn gedachten met mij op de loop gaan… Dit zijn, vrij vertaald, de eerste regels van onze songfestivalinzending. Het is het nummer Birds van Anouk. Ik vind het nu al legendarisch. De muziek die langzaam aanzwelt en de onverwachte melodiewendingen, bijvoorbeeld bij de regel ‘Live life without you’. Toen ik het voor het eerst hoorde, verwachtte ik dat deze regel dezelfde melodielijn zou hebben als die ervoor. Maar er is nét een halve toon verschil. Verrassend. Het refrein wordt al een beetje bombastisch ingezet. Dat belooft wat en die belofte wordt ingelost. Ze zingt over een plaats zonder angst en zonder maanlicht. Het enige wat ze nodig heeft is bomen, bloemen en zonlicht. Waar nieuwe herinneringen gemaakt worden, waar de oude sterven en waar liefde geen leugen is… Dat is toch pure poëzie? Dit is geen rijmpje zoals vele vroegere inzendingen, nee dit is poëzie, literatuur!
Ik heb eens ergens gelezen dat het kenmerk van literatuur is dat je het niet meteen begrijpt, dat je erover na moet denken en dat je het nog eens wilt lezen. Dat je een hele tijd over één zin kunt mijmeren, hem nog eens herkauwen, opnieuw proeven, wegleggen en nog weer eens lezen. Een literaire tekst is dan ook niet bedoeld om iets op een makkelijke manier over te brengen. Nee, het gaat in de literatuur om taalkundig prachtige zinnen. Wat mij betreft komt dit de leesbaarheid meestal niet ten goede, maar daar kunnen we over van mening verschillen.
Literaire muziek vind ik wel mooi. Het is fijn als het niet zo’n hapklare brok is. Je kunt er dan je eigen interpretatie aan geven, het is niet doorsnee. Anouk, met haar prachtige, volle stemgeluid, brengt haar tekst goed articulerend voor het voetlicht. Ze zingt ingetogen, zonder ‘air’ en zonder trots. Ze kan niet vliegen zonder vleugels, dus ze blijft met twee benen op de grond. Dat is míjn interpretatie van de laatste zin.
Anouk / Birds
Isolated from the outside
Clouds have taken all the light
I have no control it seems my
Thoughts wander off
Of the time when I try to
Live life without you
Birds falling down the rooftops
Out of the sky like raindrops
No air, no pride
If being myself is what I do wrong
Then I would rather not be right
Hopes turn into fear and with my
One wing I can’t fly
With sunrise embrace my dreams tight and that’s why
Birds falling down the rooftops
Out of the sky like raindrops
No air, no pride
Birds
To a place without fear, with no moonlight
All I need are trees and flowers and some sunlight
Where memories are being made and where the old one dies
Where love ain’t lies
Birds falling down the rooftops
Out of the sky like raindrops
Birds falling down the rooftops
Out of the sky like raindrops
No air, no pride
That’s why birds don’t fly
Ik heb eens ergens gelezen dat het kenmerk van literatuur is dat je het niet meteen begrijpt, dat je erover na moet denken en dat je het nog eens wilt lezen. Dat je een hele tijd over één zin kunt mijmeren, hem nog eens herkauwen, opnieuw proeven, wegleggen en nog weer eens lezen. Een literaire tekst is dan ook niet bedoeld om iets op een makkelijke manier over te brengen. Nee, het gaat in de literatuur om taalkundig prachtige zinnen. Wat mij betreft komt dit de leesbaarheid meestal niet ten goede, maar daar kunnen we over van mening verschillen.
Literaire muziek vind ik wel mooi. Het is fijn als het niet zo’n hapklare brok is. Je kunt er dan je eigen interpretatie aan geven, het is niet doorsnee. Anouk, met haar prachtige, volle stemgeluid, brengt haar tekst goed articulerend voor het voetlicht. Ze zingt ingetogen, zonder ‘air’ en zonder trots. Ze kan niet vliegen zonder vleugels, dus ze blijft met twee benen op de grond. Dat is míjn interpretatie van de laatste zin.
Anouk / Birds
Isolated from the outside
Clouds have taken all the light
I have no control it seems my
Thoughts wander off
Of the time when I try to
Live life without you
Birds falling down the rooftops
Out of the sky like raindrops
No air, no pride
If being myself is what I do wrong
Then I would rather not be right
Hopes turn into fear and with my
One wing I can’t fly
With sunrise embrace my dreams tight and that’s why
Birds falling down the rooftops
Out of the sky like raindrops
No air, no pride
Birds
To a place without fear, with no moonlight
All I need are trees and flowers and some sunlight
Where memories are being made and where the old one dies
Where love ain’t lies
Birds falling down the rooftops
Out of the sky like raindrops
Birds falling down the rooftops
Out of the sky like raindrops
No air, no pride
That’s why birds don’t fly
zaterdag 16 maart 2013
Op bladveren naar huis zeilen. Muziek uit 1987
Mijn eerste auto is een Ford Escort uit 1977. Ik schaf hem in 1987 aan voor 1750,- gulden. Piet Veerman is zeilt naar Volendam in die dagen, ik rijd naar huis in mijn knappe rode karretje. Het is voorjaar en de zon schijnt. Ik zoef met mijn raampje open, kop in de wind. Als ik echter na verloop van enkele weken de eerste bui op mijn dak krijg, blijkt het pookje van de ruitenwisser los in zijn behuizing te zitten. Zo los, dat ik het op een slecht moment zelfs in mijn hand heb! De verkopersgarantie blijkt te gelden tot aan de achterdeur en financiën voor een (dure?) reparatie heb ik na de aanschaf niet meer. De auto dan maar laten staan met regenachtig weer? Dan kun je hem het beste meteen naar de sloop brengen, het is hier immers maar zelden droog. Maar dat zou toch jammer zijn, want hij is verder nog best goed, dus ik repareer de pook met plakband en tweecomponentenlijm. Maar dan dient het volgende euvel zich aan. Een doorgeroeste wielkast zorgt aan de passagierskant voor een natte kokosmat. Daar gaat de bodemplaat van roesten. Dat gat moet dicht! In dit geval houdt polyester mij aan het rijden.
In die tijd rijdt er dagelijks een collega met me mee. Als wij weer eens welgemoed naar onze arbeidsplek tuffen, hoor ik, na het passeren van een verkeersdrempel, een enorme knal. Lekke band! De collega, type betweter vraagt: ‘Heb je bladveren?’ ‘Waar héb je het over en wat heeft het met mijn lekke band te maken!’ vraag ik me, binnensmonds, geïrriteerd af. Hij houdt echter vol: ‘Heb je bladveren, want ik denk namelijk dat er zojuist een is geknapt!’ We stappen uit en kijken onder de scheefhangende auto. Een lange roestige stalen strip, die van voor naar achter onder auto doorloopt, is inderdaad gedeeltelijk gebroken. Ik vrees dat tweecomponentenlijm of polyester dit keer geen uitkomst zullen bieden, en op de radio klinkt:
Feelin' young and feelin' strong
And tonight came out right
Tomorrow could be wrong….
Sailing home / Piet Veerman
In die tijd rijdt er dagelijks een collega met me mee. Als wij weer eens welgemoed naar onze arbeidsplek tuffen, hoor ik, na het passeren van een verkeersdrempel, een enorme knal. Lekke band! De collega, type betweter vraagt: ‘Heb je bladveren?’ ‘Waar héb je het over en wat heeft het met mijn lekke band te maken!’ vraag ik me, binnensmonds, geïrriteerd af. Hij houdt echter vol: ‘Heb je bladveren, want ik denk namelijk dat er zojuist een is geknapt!’ We stappen uit en kijken onder de scheefhangende auto. Een lange roestige stalen strip, die van voor naar achter onder auto doorloopt, is inderdaad gedeeltelijk gebroken. Ik vrees dat tweecomponentenlijm of polyester dit keer geen uitkomst zullen bieden, en op de radio klinkt:
Feelin' young and feelin' strong
And tonight came out right
Tomorrow could be wrong….
Sailing home / Piet Veerman
donderdag 7 maart 2013
We zijn niet bang! Muziek uit 1974
Wat spannend, zo’n enorme hoeveelheid mensen. De Deventer Schouwburg herbergt op deze Deventer Open Podium-dag enkele duizenden mensen, zowel ‘artiesten’ als bezoekers. Toch vinden de koorleden elkaar moeiteloos en tevens zie ik mijn jeugdvriendin na 30 jaar terug!
Zoveel publiek, een optreden in Foyer 1 en toch niet bang? Hoe is dat mogelijk? Mijn alter eega en ik denken dat het te maken heeft met het feit dat je daar samen staat en dat er goed geoefend is. Het inzingen in de bezemkast voegt uiteindelijk niet zo erg veel meer toe, hoewel het knap is dat de concertcommissie die bezemkast überhaupt geregeld kreeg! Echt bang zijn we dus niet. Gelukkig maar, want angst is een slechte raadgever. Robert Long bezingt hiervan in 1974, in het nummer Allemaal Angst, diverse schoolvoorbeelden. Meestal is angst echter gebaseerd op aannames. ‘Als je fruit eet krijg je wormen, van veel wassen word je kaal...’ Iedereen zegt dat het zo is, dus dan zal het ook wel zo zijn.
De vaak beschreven plankenkoorts voor een optreden hoort ook in dat rijtje thuis. We ‘moeten’ optreden, dus we staan te bibberen, zoiets. Dat blijkt niet zo te zijn. We hebben gewoon zin om lekker te gaan zingen. Bovendien is een half uurtje is zo voorbij, dus geniet er maar van!
Na het optreden dwalen we nog wat door de verschillende zalen en bij de garderobe kom ik mijn jeugdvriendin tegen. Het zingen heeft ons weer bij elkaar gebracht. 35 jaar geleden zongen we samen in een voorstelling van het YMCA tienerkamp. In de eerste week zetten we een voorstelling in elkaar en in de tweede week voerden we die voorstelling op. Wij zongen samen het genoemde nummer van Robert Long. Hadden we toen angst om op te treden? Ben je mal, we gingen gewoon lekker zingen!
Zoveel publiek, een optreden in Foyer 1 en toch niet bang? Hoe is dat mogelijk? Mijn alter eega en ik denken dat het te maken heeft met het feit dat je daar samen staat en dat er goed geoefend is. Het inzingen in de bezemkast voegt uiteindelijk niet zo erg veel meer toe, hoewel het knap is dat de concertcommissie die bezemkast überhaupt geregeld kreeg! Echt bang zijn we dus niet. Gelukkig maar, want angst is een slechte raadgever. Robert Long bezingt hiervan in 1974, in het nummer Allemaal Angst, diverse schoolvoorbeelden. Meestal is angst echter gebaseerd op aannames. ‘Als je fruit eet krijg je wormen, van veel wassen word je kaal...’ Iedereen zegt dat het zo is, dus dan zal het ook wel zo zijn.
De vaak beschreven plankenkoorts voor een optreden hoort ook in dat rijtje thuis. We ‘moeten’ optreden, dus we staan te bibberen, zoiets. Dat blijkt niet zo te zijn. We hebben gewoon zin om lekker te gaan zingen. Bovendien is een half uurtje is zo voorbij, dus geniet er maar van!
Na het optreden dwalen we nog wat door de verschillende zalen en bij de garderobe kom ik mijn jeugdvriendin tegen. Het zingen heeft ons weer bij elkaar gebracht. 35 jaar geleden zongen we samen in een voorstelling van het YMCA tienerkamp. In de eerste week zetten we een voorstelling in elkaar en in de tweede week voerden we die voorstelling op. Wij zongen samen het genoemde nummer van Robert Long. Hadden we toen angst om op te treden? Ben je mal, we gingen gewoon lekker zingen!
woensdag 27 februari 2013
Wind in de rug. Muziek uit 2009.
Power, passie en plezier. Het spat eraf op de repetitieavonden van ons koor. Over onze eerste avond heb ik al eens geschreven in september 2011, onder de titel Beautiful is mooi. Mijn alter eega en ik maken nu twee jaar deel uit van deze enthousiaste groep mensen die zingen een heerlijke hobby vinden.
In ons repertoire zit ook A night like this van Caro Emerald. Anne zingt hierin een solo. Wat een lef heeft die meid! Het ziet er uit alsof ze de regels zo uit haar mouw schudt, maar navraag leert dat ze bloednerveus is en het eigenlijk helemáál niet durft. Diezelfde Anne blijkt ook degene te zijn die de website beheert. We hebben het over januari 2010 als de site de lucht in gaat. De leden bezoeken de site veelvuldig. Er worden forumberichten achtergelaten en Anne zorgt bijna dagelijks voor updates. Er is een smoelenboek en de in te studeren nummers worden per stemgroep ingezongen door de dirigente en op de site gezet. Het lijkt alsof Anne dag en nacht met haar kin op het toetsenbord ligt, om elke wijziging meteen door te voeren en zodoende iedereen op de hoogte te houden en te inspireren.
Als ik in augustus 2010 voorzichtig bij Anne aangeef dat ik wel een column zou willen schrijven, is zij direct razend enthousiast. De volgende dag al heeft ze een tabblad gemaakt. Alize Blogt staat er. De schrik slaat me om het hart. Waar ben ik aan begonnen? Maar Anne redigeert, adviseert en stimuleert. Aan het einde van dat jaar stopt ze met het beheer van de site, wegens een overschot aan andere werkzaamheden. Maar de basis is stevig en www.swingcooperation.nl groeit gestaag verder onder leiding van haar nieuwe beheerders.
En nu gaat Anne ons verlaten, vanwege een werkgerelateerde training op de donderdagavond. May the wind be always at your back wenst ze ons toe, een strofe uit An Irish Blessing. Jammer dat je stopt Anne. Wij zingen op onze beurt voor jou: Until we meet again, may God hold you in the palm of his hands…
The Blessing...
In ons repertoire zit ook A night like this van Caro Emerald. Anne zingt hierin een solo. Wat een lef heeft die meid! Het ziet er uit alsof ze de regels zo uit haar mouw schudt, maar navraag leert dat ze bloednerveus is en het eigenlijk helemáál niet durft. Diezelfde Anne blijkt ook degene te zijn die de website beheert. We hebben het over januari 2010 als de site de lucht in gaat. De leden bezoeken de site veelvuldig. Er worden forumberichten achtergelaten en Anne zorgt bijna dagelijks voor updates. Er is een smoelenboek en de in te studeren nummers worden per stemgroep ingezongen door de dirigente en op de site gezet. Het lijkt alsof Anne dag en nacht met haar kin op het toetsenbord ligt, om elke wijziging meteen door te voeren en zodoende iedereen op de hoogte te houden en te inspireren.
Als ik in augustus 2010 voorzichtig bij Anne aangeef dat ik wel een column zou willen schrijven, is zij direct razend enthousiast. De volgende dag al heeft ze een tabblad gemaakt. Alize Blogt staat er. De schrik slaat me om het hart. Waar ben ik aan begonnen? Maar Anne redigeert, adviseert en stimuleert. Aan het einde van dat jaar stopt ze met het beheer van de site, wegens een overschot aan andere werkzaamheden. Maar de basis is stevig en www.swingcooperation.nl groeit gestaag verder onder leiding van haar nieuwe beheerders.
En nu gaat Anne ons verlaten, vanwege een werkgerelateerde training op de donderdagavond. May the wind be always at your back wenst ze ons toe, een strofe uit An Irish Blessing. Jammer dat je stopt Anne. Wij zingen op onze beurt voor jou: Until we meet again, may God hold you in the palm of his hands…
The Blessing...
woensdag 20 februari 2013
Een sprookjesachtig koor
Het leven is geen sprookje en dat is maar goed ook. Er komt namelijk nogal wat narigheid voor in die kindervertellingen. Meisjes die opgegeten worden door wolven, kindertjes die opgesloten worden in een knibbel, knabbel, knuisje-huisje, prinsesjes die gevangen gehouden worden door dwergen of die honderd jaar in een torenkamer moeten slapen. Je vraagt je soms af waarom we een sprookjeshuwelijk willen en waarom ‘sprookjesachtig’ synoniem is voor ‘betoverend mooi’. Over het algemeen is toch vooral narigheid troef in de sprookschrijverij. De gebroeders Grimm(ig) hadden er ook een handje van. Van hen komen de verhalen over de wolf, die lekker zeven geitjes oppeuzelt en over een heks die het gouden haar van Raponsje betoverd heeft. En wat dacht je van het meisje met de afgehakte handen? Niet echt gezellige kinderverhalen.
Het fijne van sprookjes is wel, dat er vaak zóveel onlogische gebeurtenissen in voorkomen dat ze sowieso ongeloofwaardig worden en dat zelfs een kind snapt dat zoiets niet echt gebeuren kan. Bovendien kun je als volwassene sprookjes heel spannend voordragen, waardoor het dan toch weer leuk wordt.
Wij hebben in ons koorrepertoire Wicked World van Laura Jansen opgenomen. Een nummer waarin verschillende sprookjes zijn verwerkt, maar zodanig dat je amper meer snapt over welke sprookjes het nu precies gaat. Ik heb dit natuurlijk tot op de bodem uitgezocht en er maar meteen een ‘zingenbare’ vertaling van gemaakt. Swingcoöperation zingt dit nummer in wisselende stemgroepen. Een stukje waar de sopranen de boventoon voeren, afgewisseld door de alten. Dan weer hebben de mezzo’s de leading vocals of de mannen. Daarom is het, ondanks de matige inhoud, toch echt een mooi, sprookjesachtig nummer geworden!
Je houdt zo van snoepen, nou, kom maar gauw, ik heb wat suiker op mijn mouw
Je wilt centen, zet maar in op mij, de vreemde wordt neurotisch
En wees maar niet bang voor de boze wolf, ’t is maar een schaap met een groot gebit
En wees niet bang voor de boze heks, ze is niet slecht, ze is geen kreng
Woo ooo en de wereld is zo slecht, ja zo slecht
Yea-a-a-ah, Woo ooo ooo ooo, ’t is een heel gevecht
Da-da-da-dames als ik hard ga gillen
Kunnen mannen geld verspillen!
Klein Rood Kapje is zo koket, ze heeft Miss Muffet in haar hemd gezet
En Hans en Grietje komen nooit meer thuis, ze moeten zelf maar koken op hun fornuis
Woo ooo en de wereld is zo slecht, ja zo slecht
Yea-a-a-ah, Woo ooo ooo ooo, ’t is een heel gevecht
‘k Heb ooit gepoogd om lief te zijn, een zedig meisje, zoet en fijn
Maar ik weet niet meer waarom, waarom doe ik dat?
Want als ik dan die berg op ga, zit mijn Jack Jill weer achterna!
Woo ooo en de wereld is zo slecht, ja zo slecht
Yea-a-a-ah, Woo ooo ooo ooo, ’t is een heel gevecht
Uh uh Raponsje, Raponsje maak los je gouden haar
In galop, in galop op je witte paard ook al is je prins niet daar
Lang en gelukkig leven, prinsesjes willen dat
Maar altijd komt er weer een hoofdstuk en er zijn nog appels zat!
You say you like candy, well, stick with me, I got some sugar up my sleeve
You like money, place your bets on me, these odds are going crazy
And don't be afraid of the Big Bad Wolf, he's just a sheep underneath those teeth
And don't be afraid of the Wicked Witch, she ain't so bad, she ain't no bitch
Woo ooo it's a wicked, wicked world
Yea-a-a-ah, Woo ooo ooo ooo, it's a wicked world
La-la-la-ladies, if you feel me holler
Fellas, show us all a dollar
Little Riding Hood is such a flirt, she got Miss Muffet all up her skirt
Hansel and Gretel never made it home, they got some cooking to do of their own
Woo ooo it's a wicked, wicked world
Yea-a-a-ah, Woo ooo ooo ooo, it's a wicked world
Once I tried to be so good
All sweet and spice like good girls should
But I don't see why I try, why do I try?
When every time I climb that hill, my Jack is somewhere chasing Jill
Woo ooo it's a wicked, wicked world
Yea-a-a-ah, Woo ooo ooo ooo, it's a wicked world
Uh Uh Rapunzel, Rapunzel, let down your golden hair
Giddy up, giddy up on a big white horse, even if your prince ain't there
Oh, I long for ever after like every princess should
But there's always another chapter, and the apple sure tastes good!
Het fijne van sprookjes is wel, dat er vaak zóveel onlogische gebeurtenissen in voorkomen dat ze sowieso ongeloofwaardig worden en dat zelfs een kind snapt dat zoiets niet echt gebeuren kan. Bovendien kun je als volwassene sprookjes heel spannend voordragen, waardoor het dan toch weer leuk wordt.
Wij hebben in ons koorrepertoire Wicked World van Laura Jansen opgenomen. Een nummer waarin verschillende sprookjes zijn verwerkt, maar zodanig dat je amper meer snapt over welke sprookjes het nu precies gaat. Ik heb dit natuurlijk tot op de bodem uitgezocht en er maar meteen een ‘zingenbare’ vertaling van gemaakt. Swingcoöperation zingt dit nummer in wisselende stemgroepen. Een stukje waar de sopranen de boventoon voeren, afgewisseld door de alten. Dan weer hebben de mezzo’s de leading vocals of de mannen. Daarom is het, ondanks de matige inhoud, toch echt een mooi, sprookjesachtig nummer geworden!
Je houdt zo van snoepen, nou, kom maar gauw, ik heb wat suiker op mijn mouw
Je wilt centen, zet maar in op mij, de vreemde wordt neurotisch
En wees maar niet bang voor de boze wolf, ’t is maar een schaap met een groot gebit
En wees niet bang voor de boze heks, ze is niet slecht, ze is geen kreng
Woo ooo en de wereld is zo slecht, ja zo slecht
Yea-a-a-ah, Woo ooo ooo ooo, ’t is een heel gevecht
Da-da-da-dames als ik hard ga gillen
Kunnen mannen geld verspillen!
Klein Rood Kapje is zo koket, ze heeft Miss Muffet in haar hemd gezet
En Hans en Grietje komen nooit meer thuis, ze moeten zelf maar koken op hun fornuis
Woo ooo en de wereld is zo slecht, ja zo slecht
Yea-a-a-ah, Woo ooo ooo ooo, ’t is een heel gevecht
‘k Heb ooit gepoogd om lief te zijn, een zedig meisje, zoet en fijn
Maar ik weet niet meer waarom, waarom doe ik dat?
Want als ik dan die berg op ga, zit mijn Jack Jill weer achterna!
Woo ooo en de wereld is zo slecht, ja zo slecht
Yea-a-a-ah, Woo ooo ooo ooo, ’t is een heel gevecht
Uh uh Raponsje, Raponsje maak los je gouden haar
In galop, in galop op je witte paard ook al is je prins niet daar
Lang en gelukkig leven, prinsesjes willen dat
Maar altijd komt er weer een hoofdstuk en er zijn nog appels zat!
You say you like candy, well, stick with me, I got some sugar up my sleeve
You like money, place your bets on me, these odds are going crazy
And don't be afraid of the Big Bad Wolf, he's just a sheep underneath those teeth
And don't be afraid of the Wicked Witch, she ain't so bad, she ain't no bitch
Woo ooo it's a wicked, wicked world
Yea-a-a-ah, Woo ooo ooo ooo, it's a wicked world
La-la-la-ladies, if you feel me holler
Fellas, show us all a dollar
Little Riding Hood is such a flirt, she got Miss Muffet all up her skirt
Hansel and Gretel never made it home, they got some cooking to do of their own
Woo ooo it's a wicked, wicked world
Yea-a-a-ah, Woo ooo ooo ooo, it's a wicked world
Once I tried to be so good
All sweet and spice like good girls should
But I don't see why I try, why do I try?
When every time I climb that hill, my Jack is somewhere chasing Jill
Woo ooo it's a wicked, wicked world
Yea-a-a-ah, Woo ooo ooo ooo, it's a wicked world
Uh Uh Rapunzel, Rapunzel, let down your golden hair
Giddy up, giddy up on a big white horse, even if your prince ain't there
Oh, I long for ever after like every princess should
But there's always another chapter, and the apple sure tastes good!
donderdag 14 februari 2013
Twijfelen tussen slaan of lachen
Ze láchen, of ze sláán in je gezicht! Jarenlang al word ik gekweld door twijfel. Wat zingen The O’Jays vanaf 1972 nu eigenlijk in het nummer Backstabbers?
Tijdens mijn werk bij de Vitatron, begin jaren negentig, staat de hele dag de radio aan. In die tijd houd ik me dagelijks bezig met het maken van elektrodes, de verbindingsslang tussen pacemaker en hart. Een supernauwkeurig werkje, compleet met zuurkast, witte jas en haarnetje. De radio speelt de hele dag popnummers en is goed te verstaan. Als bovengenoemd nummer gedraaid wordt, krijgen twee van mijn manlijke collega’s steevast ruzie met elkaar over de tekst ervan. ‘They Slam in Your Face,’ zegt de een, ‘duidelijk toch, ze sláán in je gezicht!’ De ander roept dan: ‘Man, lul toch niet zo dom! Ze zingen They Smile in Your Face! Waarom zouden ze überhaupt zingen over slaan? Ze lachen naar je. Daar gaat dit liedje over!’
Ik luister zelf natuurlijk ook heel goed naar de tekst, maar kan geen van de twee écht gelijk geven. Dan weer hoor ik duidelijk ‘Slam’ en de volgende is toch echt weer een ‘Smile’. De context biedt ook geen soelaas, want ik weet niet precies wat backstabbers zijn. Het lijkt me een vrolijk soulnummer over landlopers of zo, dus van mij krijgt de ‘Smile versie’ toch jarenlang de meeste punten. Maar het wordt tijd om een en ander eens grondig uit te zoeken!
Welnu, ze láchen inderdaad in je gezicht maar…, dat doen ze omdat het ‘in-de-rug-stekers’ zijn! Pas op, ze willen je vrouw afpakken! Ze doen aardig tegen je, maar voor je het weet heb je een mes in je rug! Ai, dat had ik niet achter dit nummer gezocht. Zo vrolijk is het dus helemaal niet! Ik blijf lachen, maar het voelt wel als een klap in mijn gezicht!
The O'Jays - Backstabbers
What they do!
They smile in your face
All the time they want to take your place
The backstabbers, backstabbers (2x)
All you fellows who have someone
and you really care, yeah, yeah
Then it's all of you fellows
who better beware, yeah yeah
Somebody's out to get your lady
A few of your buddies they sure look shady
Blades are long, clenched tight in their fist
Aimin' straight at your back
And I don't think they'll miss
Chorus
I keep gettin' all these visits
from my friends, yeah
what they doin to me
They come to my house
again and again and again and again, yeah
So are they there to see my woman
I don't even be home but they just keep on comin'
What can I do to get on the right track
I wish they'd take some of these knives off my back
Chorus
Tijdens mijn werk bij de Vitatron, begin jaren negentig, staat de hele dag de radio aan. In die tijd houd ik me dagelijks bezig met het maken van elektrodes, de verbindingsslang tussen pacemaker en hart. Een supernauwkeurig werkje, compleet met zuurkast, witte jas en haarnetje. De radio speelt de hele dag popnummers en is goed te verstaan. Als bovengenoemd nummer gedraaid wordt, krijgen twee van mijn manlijke collega’s steevast ruzie met elkaar over de tekst ervan. ‘They Slam in Your Face,’ zegt de een, ‘duidelijk toch, ze sláán in je gezicht!’ De ander roept dan: ‘Man, lul toch niet zo dom! Ze zingen They Smile in Your Face! Waarom zouden ze überhaupt zingen over slaan? Ze lachen naar je. Daar gaat dit liedje over!’
Ik luister zelf natuurlijk ook heel goed naar de tekst, maar kan geen van de twee écht gelijk geven. Dan weer hoor ik duidelijk ‘Slam’ en de volgende is toch echt weer een ‘Smile’. De context biedt ook geen soelaas, want ik weet niet precies wat backstabbers zijn. Het lijkt me een vrolijk soulnummer over landlopers of zo, dus van mij krijgt de ‘Smile versie’ toch jarenlang de meeste punten. Maar het wordt tijd om een en ander eens grondig uit te zoeken!
Welnu, ze láchen inderdaad in je gezicht maar…, dat doen ze omdat het ‘in-de-rug-stekers’ zijn! Pas op, ze willen je vrouw afpakken! Ze doen aardig tegen je, maar voor je het weet heb je een mes in je rug! Ai, dat had ik niet achter dit nummer gezocht. Zo vrolijk is het dus helemaal niet! Ik blijf lachen, maar het voelt wel als een klap in mijn gezicht!
The O'Jays - Backstabbers
What they do!
They smile in your face
All the time they want to take your place
The backstabbers, backstabbers (2x)
All you fellows who have someone
and you really care, yeah, yeah
Then it's all of you fellows
who better beware, yeah yeah
Somebody's out to get your lady
A few of your buddies they sure look shady
Blades are long, clenched tight in their fist
Aimin' straight at your back
And I don't think they'll miss
Chorus
I keep gettin' all these visits
from my friends, yeah
what they doin to me
They come to my house
again and again and again and again, yeah
So are they there to see my woman
I don't even be home but they just keep on comin'
What can I do to get on the right track
I wish they'd take some of these knives off my back
Chorus
vrijdag 8 februari 2013
Een goede reden voor ruzie. Muziek uit 2013
Ruzie wordt over het algemeen niet als iets positiefs ervaren. Maar als je het goed doet, leidt het soms wel tot iets moois. Het nummer van Pink samen met Nate Ruess vind ik daar een mooi voorbeeld van. Het heet Just Give Me A Reason. Het is nog redelijk nieuw, maar het refrein herken je waarschijnlijk wel. De tekst is goed te volgen. Zij begint te zingen over het begin van hun liefde, dat hij haar hart gestolen heeft en dat zij een gewillig slachtoffer was. Zij laat hem ook haar minder mooie kanten zien, maar door zijn strelingen poetst hij deze als het ware weg. Maar nu voelt zij zich bedrogen omdat hij in zijn slaap dingen zegt die hij nog nóóit hardop tegen haar heeft gezegd! Dank denk ik: poeh, dát is nogal wat! Aan Wie Denkt Hij Dan en komt dit nog wel goed?
Maar dan zingt hij: ‘Ik snap het niet! Waar komt dit allemaal vandaan? Ik dacht dat het goed met ons ging. We hebben nog steeds alles! Maar jij hebt nare dromen. Jij lag altijd zo heerlijk dicht bij mij, maar de lakens zijn leeg tussen onze liefde...’ Pure poëzie… maar het lijkt mij wél een typisch geval van gebrek aan communicatie! Ergens is er iets niet gezegd wat wél gezegd had moeten worden. Gelukkig komen ze daar zelf ook achter. Ze vinden elkaar weer en merken dat de liefde misschien gebroken is, maar niet geknakt. Ze hebben zelfs genoeg over om toch samen verder te gaan. Hij schenkt nog wat in en constateert dat het allemaal niet zo erg is als het lijkt. Het staat in de sterren geschreven en ook in de littekens in hun harten, dat ze weer kunnen leren lief te hebben.
Mooi hoor! Als ze iets eerder met elkaar waren gaan praten, dan was dit lied misschien nooit ontstaan en dat zou ik jammer gevonden hebben. Zo zie je maar, dat er soms echt goede redenen zijn voor een positieve ruzie.
Right from the start
Pink featuring Nate Ruess / Just Give me A Reason
You were a thief
You stole my heart
And I your willing victim
I let you see the parts of me
That weren't all that pretty
And with every touch you fixed them
Now you've been talking in your sleep oh oh
Things you never say to me oh oh
Tell me that you've had enough
Of our love, our love
Just give me a reason
Just a little bit's enough
Just a second we're not broken just bent
And we can learn to love again
It's in the stars
It's been written in the scars on our hearts
We're not broken just bent
And we can learn to love again
I'm sorry I don't understand
Where all of this is coming from
I thought that we were fine
(Oh we had everything)
Your head is running wild again
My dear we still have everythin'
And it's all in your mind
(Yeah but this is happenin')
You've been havin' real bad dreams oh oh
You used to lie so close to me oh oh
There's nothing more than empty sheets
Between our love, our love
Oh our love, our love
Just give me a reason
Just a little bit's enough
Just a second we're not broken just bent
And we can learn to love again
I never stopped
You're still written in the scars on my heart
You're not broken just bent
And we can learn to love again
Oh tear ducts and rust
I'll fix it for us
We're collecting dust
But our love's enough
You're holding it in
You're pouring a drink
No nothing is as bad as it seems
We'll come clean
Just give me a reason
Just a little bit's enough
Just a second we're not broken just bent
And we can learn to love again
It's in the stars
It's been written in the scars on our hearts
That we're not broken just bent
And we can learn to love again
Maar dan zingt hij: ‘Ik snap het niet! Waar komt dit allemaal vandaan? Ik dacht dat het goed met ons ging. We hebben nog steeds alles! Maar jij hebt nare dromen. Jij lag altijd zo heerlijk dicht bij mij, maar de lakens zijn leeg tussen onze liefde...’ Pure poëzie… maar het lijkt mij wél een typisch geval van gebrek aan communicatie! Ergens is er iets niet gezegd wat wél gezegd had moeten worden. Gelukkig komen ze daar zelf ook achter. Ze vinden elkaar weer en merken dat de liefde misschien gebroken is, maar niet geknakt. Ze hebben zelfs genoeg over om toch samen verder te gaan. Hij schenkt nog wat in en constateert dat het allemaal niet zo erg is als het lijkt. Het staat in de sterren geschreven en ook in de littekens in hun harten, dat ze weer kunnen leren lief te hebben.
Mooi hoor! Als ze iets eerder met elkaar waren gaan praten, dan was dit lied misschien nooit ontstaan en dat zou ik jammer gevonden hebben. Zo zie je maar, dat er soms echt goede redenen zijn voor een positieve ruzie.
Right from the start
Pink featuring Nate Ruess / Just Give me A Reason
You were a thief
You stole my heart
And I your willing victim
I let you see the parts of me
That weren't all that pretty
And with every touch you fixed them
Now you've been talking in your sleep oh oh
Things you never say to me oh oh
Tell me that you've had enough
Of our love, our love
Just give me a reason
Just a little bit's enough
Just a second we're not broken just bent
And we can learn to love again
It's in the stars
It's been written in the scars on our hearts
We're not broken just bent
And we can learn to love again
I'm sorry I don't understand
Where all of this is coming from
I thought that we were fine
(Oh we had everything)
Your head is running wild again
My dear we still have everythin'
And it's all in your mind
(Yeah but this is happenin')
You've been havin' real bad dreams oh oh
You used to lie so close to me oh oh
There's nothing more than empty sheets
Between our love, our love
Oh our love, our love
Just give me a reason
Just a little bit's enough
Just a second we're not broken just bent
And we can learn to love again
I never stopped
You're still written in the scars on my heart
You're not broken just bent
And we can learn to love again
Oh tear ducts and rust
I'll fix it for us
We're collecting dust
But our love's enough
You're holding it in
You're pouring a drink
No nothing is as bad as it seems
We'll come clean
Just give me a reason
Just a little bit's enough
Just a second we're not broken just bent
And we can learn to love again
It's in the stars
It's been written in the scars on our hearts
That we're not broken just bent
And we can learn to love again
vrijdag 1 februari 2013
Queen of Hearts. Muziek uit 1982.
In oktober 1982 heb ík Beatrix ontmoet! Ze brengt dan een bezoek aan Vakschool Schoonhoven, de school voor edelsmeden, waarop ik op dat moment tweedejaars leerling ben. Eigenlijk is het bezoek ietwat omstreden. De ouderejaars vinden het allemaal geldverspilling. Maar dat zijn dan ook degenen die, bij wijze van spreken, een paar jaar eerder tijdens de inhuldiging meegedaan hebben aan het krakersoproer. Ik kijk best tegen de ouderejaars op en probeer hetzelfde te vinden als zij, maar ik bespeur bij mezelf toch ook een bepaalde opwinding. Toch best bijzonder dat ik Hare Majesteit ga ontmoeten.
Er zijn allemaal veiligheidsvoorzieningen en toegangsrestricties en de school en haar omgeving is op alle fronten gereinigd en van eventuele smetjes ontdaan. Toch wordt er, een half uur voor de komst van Bea, een verdacht pakketje gevonden in de hal van de school. Een bom? ‘t Zou zomaar kunnen!
We krijgen opdracht ‘gewoon’ aan onze werkstukken te werken en we mogen in géén geval zelf een gesprek met Onze Hoogheid beginnen. Ik zit met negen andere leerlingen aan een grote edelsmidswerkbank. Zo’n tafel met halfronde gaten, en op elke plek een leren schootsvel waarin het afgevijlde goud en zilver wordt opgevangen. Ik zit op een hoek en ik probeer zo interessant mogelijk een vijl over mijn zilveren hanger te halen. Het duurt lang voordat het hoge bezoek eindelijk ons lokaal binnenkomt. Mijn plek is het dichtst bij de deur. Ik ben ‘hard aan het werk’, voorovergebogen, mijn neus bijna op mijn werkstuk. Onze vorstin staat stil naast mijn werkplek! Ik kijk onder mijn armen door en zie een paar prachtige blauwe pumps. Het idee dat deze van Beatrix zijn beneemt me de adem. Ik vijl stug door. Wat zal ze vragen, iets over het schootsvel of het vijlen? Als ik eindelijk opkijk, zie ik dat ze het volgende lokaal inloopt.
Juice Newton - Queen of Hearts. Muziek uit 1982.
…the Joker is the only fool…
Er zijn allemaal veiligheidsvoorzieningen en toegangsrestricties en de school en haar omgeving is op alle fronten gereinigd en van eventuele smetjes ontdaan. Toch wordt er, een half uur voor de komst van Bea, een verdacht pakketje gevonden in de hal van de school. Een bom? ‘t Zou zomaar kunnen!
We krijgen opdracht ‘gewoon’ aan onze werkstukken te werken en we mogen in géén geval zelf een gesprek met Onze Hoogheid beginnen. Ik zit met negen andere leerlingen aan een grote edelsmidswerkbank. Zo’n tafel met halfronde gaten, en op elke plek een leren schootsvel waarin het afgevijlde goud en zilver wordt opgevangen. Ik zit op een hoek en ik probeer zo interessant mogelijk een vijl over mijn zilveren hanger te halen. Het duurt lang voordat het hoge bezoek eindelijk ons lokaal binnenkomt. Mijn plek is het dichtst bij de deur. Ik ben ‘hard aan het werk’, voorovergebogen, mijn neus bijna op mijn werkstuk. Onze vorstin staat stil naast mijn werkplek! Ik kijk onder mijn armen door en zie een paar prachtige blauwe pumps. Het idee dat deze van Beatrix zijn beneemt me de adem. Ik vijl stug door. Wat zal ze vragen, iets over het schootsvel of het vijlen? Als ik eindelijk opkijk, zie ik dat ze het volgende lokaal inloopt.
Juice Newton - Queen of Hearts. Muziek uit 1982.
…the Joker is the only fool…
woensdag 23 januari 2013
Meer geven dan ontvangen. Muziek uit 1970
Sommige liedjes blijven actueel, ook al zijn ze al meer dan 40 jaar oud. Het nummer Never Comes The Day van The Moody Blues is er zo een. Als tiener vond ik de opzet en de melodie al erg mooi. Langzaam en ingetogen aan het begin en dan het middenstuk, wat met de nodige nadruk en heftigheid wordt gezongen. De mooie meerstemmige delen konden ook zeker mijn goedkeuring wegdragen. Ik heb dat nummer vaak gehoord terwijl ik aan mijn bureautje zat te tekenen. De paar cassettebandjes die ik bezat draaide ik regelmatig.
Nu ik vier decennia later de tekst wat beter heb bestudeerd, valt me op dat zij de tand des tijds goed heeft doorstaan. Naar mijn idee gaat het namelijk over een stel dat weinig aan elkaar toekomt omdat beiden (te) veel werken. Ze raken elkaar een beetje kwijt. Dan sluipt de ontevredenheid erin, wat vaak leidt tot onbegrip. De remedie die Justin Hayward hiervoor heeft bedacht is meer te geven en minder te nemen, toegeven wat je voelt en vooruit blijven kijken, want de toekomst is nooit ver weg.
Dit blijken dan allemaal weer dingen te zijn die ik zelf één op één kan toepassen. Ik wil al mijn leven lang teveel dingen, waardoor ik uiteindelijk te weinig toekom aan de zaken waar het écht om gaat in het leven, de liefde bijvoorbeeld. Teveel genomen, te weinig gegeven. Gelukkig zijn er altijd weer momentjes van bezinning, omdat er altijd weer muziek is die je hart kan raken en die weer energie kan geven voor een nieuwe ronde. Een ronde waarin we opnieuw pogen het vanaf nu helemaal goed te doen. Ik probeer het al 40 jaar lang.
Never Comes The Day / The Moody Blues
Work away today, work away tomorrow
Never comes the day for my love and me
I feel her gently sighing as the evening slips away
If only you knew what's inside of me now
You wouldn't want to know me somehow,
But
You will love me tonight
We alone will be alright
In the end
Give just a little bit more
Take a little bit less
From each other tonight
Admit what you're feeling
And see what's in front of you
It's never out of your sight
You know it's true
We all know that it's true
Work away today, think about tomorrow
Nu ik vier decennia later de tekst wat beter heb bestudeerd, valt me op dat zij de tand des tijds goed heeft doorstaan. Naar mijn idee gaat het namelijk over een stel dat weinig aan elkaar toekomt omdat beiden (te) veel werken. Ze raken elkaar een beetje kwijt. Dan sluipt de ontevredenheid erin, wat vaak leidt tot onbegrip. De remedie die Justin Hayward hiervoor heeft bedacht is meer te geven en minder te nemen, toegeven wat je voelt en vooruit blijven kijken, want de toekomst is nooit ver weg.
Dit blijken dan allemaal weer dingen te zijn die ik zelf één op één kan toepassen. Ik wil al mijn leven lang teveel dingen, waardoor ik uiteindelijk te weinig toekom aan de zaken waar het écht om gaat in het leven, de liefde bijvoorbeeld. Teveel genomen, te weinig gegeven. Gelukkig zijn er altijd weer momentjes van bezinning, omdat er altijd weer muziek is die je hart kan raken en die weer energie kan geven voor een nieuwe ronde. Een ronde waarin we opnieuw pogen het vanaf nu helemaal goed te doen. Ik probeer het al 40 jaar lang.
Never Comes The Day / The Moody Blues
Work away today, work away tomorrow
Never comes the day for my love and me
I feel her gently sighing as the evening slips away
If only you knew what's inside of me now
You wouldn't want to know me somehow,
But
You will love me tonight
We alone will be alright
In the end
Give just a little bit more
Take a little bit less
From each other tonight
Admit what you're feeling
And see what's in front of you
It's never out of your sight
You know it's true
We all know that it's true
Work away today, think about tomorrow
woensdag 16 januari 2013
De schaatstocht. Muziek uit 1984.
Vorst, sneeuw, kou. Oftewel winterkost en schaatsenrijden. Het is bijna 30 jaar geleden dat ik op de smalle ijzers heb gestaan. Hoog tijd om die oude Vikings op Marktplaats te zetten, hoewel ik niet zeker weet of iemand mijn vierdehands Noren nog wil kopen. Ik heb ze ooit in Schoonhoven gekocht, in 1984, toen het net zo koud was als nu. Als arme student heb ik er toen 25,- gulden voor over gehad om ook over het ijs te kunnen glijden.
De Zilverstad ligt middenin de polders. Genoeg sloten, vaarten en meren dus, voor een flinke Tocht. Lekker twintig kilometer met de zon op je kop, genieten van de berijpte omgeving. Ik verkeer in het gezelschap van mijn huisgenoten en enkele vriendinnen. Een gezellig keuvelend damesclubje. Naarmate de tocht vordert worden we stiller. We hebben de Oostenwind pal tegen. Mijn schaatsen, ooit gescheurd aan de hiel, zijn door een schoenmaker gerepareerd. Die heeft er een lapje leer ingenaaid. Dat inzetstuk begint te irriteren.
Maar, hoera, de eindstreep komt in zicht! Op zo’n twee kilometer van huis stuiten we op een grote boerenschuur waar ‘Koek en Zopie’ wordt verkocht. Even de schaatsen uit. Even hangen op de strobalen en jezelf koesteren in die dampende, milde warmte. Voor een paar gulden wordt er een rondje Jägerthee gebracht. Oh, zit daar rum in? Het smaakt anders heerlijk! En er volgen nog een paar rondjes van die goddelijke thee.
Het kost mij uiteindelijk behoorlijk wat moeite om de schaatsen weer aan te krijgen en nog veel meer om er daarna weer op te blijven staan. Over schaatsbewegingen hebben we het dan al niet eens meer; ik heb die laatste kilometers meer op de knieën en op mijn buik op het ijs gelegen, dan op de ijzers gegleden. Het schemert, het is koud en ik heb pijn in mijn hielen, maar ik geloof niet dat ik daarna ooit nog weer zó ontzettend gelachen heb!
When the lady smiles / Golden Earring
De Zilverstad ligt middenin de polders. Genoeg sloten, vaarten en meren dus, voor een flinke Tocht. Lekker twintig kilometer met de zon op je kop, genieten van de berijpte omgeving. Ik verkeer in het gezelschap van mijn huisgenoten en enkele vriendinnen. Een gezellig keuvelend damesclubje. Naarmate de tocht vordert worden we stiller. We hebben de Oostenwind pal tegen. Mijn schaatsen, ooit gescheurd aan de hiel, zijn door een schoenmaker gerepareerd. Die heeft er een lapje leer ingenaaid. Dat inzetstuk begint te irriteren.
Maar, hoera, de eindstreep komt in zicht! Op zo’n twee kilometer van huis stuiten we op een grote boerenschuur waar ‘Koek en Zopie’ wordt verkocht. Even de schaatsen uit. Even hangen op de strobalen en jezelf koesteren in die dampende, milde warmte. Voor een paar gulden wordt er een rondje Jägerthee gebracht. Oh, zit daar rum in? Het smaakt anders heerlijk! En er volgen nog een paar rondjes van die goddelijke thee.
Het kost mij uiteindelijk behoorlijk wat moeite om de schaatsen weer aan te krijgen en nog veel meer om er daarna weer op te blijven staan. Over schaatsbewegingen hebben we het dan al niet eens meer; ik heb die laatste kilometers meer op de knieën en op mijn buik op het ijs gelegen, dan op de ijzers gegleden. Het schemert, het is koud en ik heb pijn in mijn hielen, maar ik geloof niet dat ik daarna ooit nog weer zó ontzettend gelachen heb!
When the lady smiles / Golden Earring
woensdag 9 januari 2013
Mooi van onderen. Muziek uit 2012.
Soms hoor ik een nummer op de radio waarvan ik denk: wat zingen ze nu eigenlijk? Als ze namelijk zingen wat ik méén te verstaan, dan is het een behoorlijk dubbelzinnige tekst en dat wekt bijna altijd mijn nieuwsgierigheid. Het internet biedt genoeg bronnen voor onderzoek. Uit de tekst blijkt dat ik het wél goed heb verstaan!
Het gaat in dit geval om de regels: Would you let me see beneath your beautiful in combinatie met Take it off now girl, I wanna see inside… Het is een nummer van Labrinth wat hij zingt samen met Emeli Sande.
Ik moet toegeven dat ‘dichterlijk Engels’ niet mijn sterkste punt is. Ik ben meer van de letterlijke vertalingen. Maar als je dit letterlijk gaat vertalen, dan staat er zoiets als: Wil je me onder je mooie laten kijken? Trek het uit, meisje, ik wil binnenin kijken! Tja… dat doet wat mij betreft een beetje afbreuk aan de intense manier waarop deze twee mensen dit nummer ten gehore brengen.
Dus gaat het misschien wel over schoonheid. Wil je me áchter jouw schoonheid en áchter jouw perfectie laten kijken vanavond? Trek je masker af, meisje en laat met zien hoe je werkelijk bent! Dat vind ik dan wel weer mooi. Dat doet het duo ook wel recht. Labrinth kan namelijk zo wel zien dat Emeli mooi is aan de buitenkant, maar nu wil hij ook nog zien hoe mooi haar geest is en welke prachtige gedachten er in haar schuilen. Vanavond gaat hij dat bekijken en dan beklimt ze zijn ivoren toren, waarna ze naar beneden vallen (als ze op het hoogste punt geweest zijn) maar dat is niet erg want hij staat klaar om haar op te vangen. Mooi hoor! But we ain’t perfect, oh no! Geeft niks, dat is deze vertaling uiteindelijk ook niet.
Labrinth, Emeli Sande / Beneath Your Beautiful
You tell all the boys no
Makes you feel good yeah
I know you're out of my league
But that won't scare me way out no
You've carried on so long
You couldn't stop if you tried it
You've built your wall so high
That no one could climb it
But I'm gonna try
Would you let me see beneath your beautiful
Would you let me see beneath your perfect
Take it off now girl, take it off now girl
I wanna see inside
Would you let me see beneath your beautiful tonight
You let all the girls go
Makes you feel good, don't it?
Behind your Broadway show
I heard a voice say please don't hurt me
You've carried on so long
You couldn't stop if you tried it
You've built your wall so high
That no one could climb it
But i'm gonna try
Would you let me see beneath your beautiful
Would you let me see beneath your perfect
Take it off now boy, take it off now boy
I wanna see inside
Would you let me see beneath your beautiful tonight
Ohhh, Tonight
See beneath, See beneath,
I...Tonight
I...
I'm gonna climb on top your ivory tower
I'll hold your hand and you'll, you'll jump right out
We'll be falling, falling
But that's okay
Cause I'll be right here
I just wanna love
Would you let me see beneath your beautiful
Would you let me see beneath your perfect
Take it off now girl, take it off now girl
Cause I wanna see you say
Would you let me see beneath your beautiful tonight
Tonight, see beneath your beautiful
Oh tonight, we ain't perfect, we ain't perfect
Would you let me see beneath your beautiful tonight...
Het gaat in dit geval om de regels: Would you let me see beneath your beautiful in combinatie met Take it off now girl, I wanna see inside… Het is een nummer van Labrinth wat hij zingt samen met Emeli Sande.
Ik moet toegeven dat ‘dichterlijk Engels’ niet mijn sterkste punt is. Ik ben meer van de letterlijke vertalingen. Maar als je dit letterlijk gaat vertalen, dan staat er zoiets als: Wil je me onder je mooie laten kijken? Trek het uit, meisje, ik wil binnenin kijken! Tja… dat doet wat mij betreft een beetje afbreuk aan de intense manier waarop deze twee mensen dit nummer ten gehore brengen.
Dus gaat het misschien wel over schoonheid. Wil je me áchter jouw schoonheid en áchter jouw perfectie laten kijken vanavond? Trek je masker af, meisje en laat met zien hoe je werkelijk bent! Dat vind ik dan wel weer mooi. Dat doet het duo ook wel recht. Labrinth kan namelijk zo wel zien dat Emeli mooi is aan de buitenkant, maar nu wil hij ook nog zien hoe mooi haar geest is en welke prachtige gedachten er in haar schuilen. Vanavond gaat hij dat bekijken en dan beklimt ze zijn ivoren toren, waarna ze naar beneden vallen (als ze op het hoogste punt geweest zijn) maar dat is niet erg want hij staat klaar om haar op te vangen. Mooi hoor! But we ain’t perfect, oh no! Geeft niks, dat is deze vertaling uiteindelijk ook niet.
Labrinth, Emeli Sande / Beneath Your Beautiful
You tell all the boys no
Makes you feel good yeah
I know you're out of my league
But that won't scare me way out no
You've carried on so long
You couldn't stop if you tried it
You've built your wall so high
That no one could climb it
But I'm gonna try
Would you let me see beneath your beautiful
Would you let me see beneath your perfect
Take it off now girl, take it off now girl
I wanna see inside
Would you let me see beneath your beautiful tonight
You let all the girls go
Makes you feel good, don't it?
Behind your Broadway show
I heard a voice say please don't hurt me
You've carried on so long
You couldn't stop if you tried it
You've built your wall so high
That no one could climb it
But i'm gonna try
Would you let me see beneath your beautiful
Would you let me see beneath your perfect
Take it off now boy, take it off now boy
I wanna see inside
Would you let me see beneath your beautiful tonight
Ohhh, Tonight
See beneath, See beneath,
I...Tonight
I...
I'm gonna climb on top your ivory tower
I'll hold your hand and you'll, you'll jump right out
We'll be falling, falling
But that's okay
Cause I'll be right here
I just wanna love
Would you let me see beneath your beautiful
Would you let me see beneath your perfect
Take it off now girl, take it off now girl
Cause I wanna see you say
Would you let me see beneath your beautiful tonight
Tonight, see beneath your beautiful
Oh tonight, we ain't perfect, we ain't perfect
Would you let me see beneath your beautiful tonight...
woensdag 2 januari 2013
Mijn Meedogenloze Koningin. Muziek uit 1979.
De laatste week van het jaar! Een lijst van tweeduizend nummers, waarvan ik er zo’n duizend heb gehoord. Dat betekent 970 herinneringen en vlagen van nostalgie. De aftrap is op eerste Kerstdag, maar dan ben ik nog te druk met het kerstdiner en de gasten om goed te luisteren. De daarop volgende dagen luister ik echter intensief. Oudejaarsdag begint voor ons met Ruthless Queen van Kayak. De groepsnaam waarvan de laatste K gespiegeld wordt geschreven voor een mooi symmetrisch plaatje.
Het is 1979 en ik heb nog een foto waarop ik poseer met ons ‘stratenvolleybalteam’. In de plaatselijke sporthal strijden teams van diverse samenstellingen om de eer. Ons team heet Ruthless Queen. In mijn zeventienjarige tienerogen is zij een aardige Koningin met twinkelende ogen. Ze heet Ruthless en ze wordt met omfloerste stem bezongen door de melancholiek kijkende Kayakmannen. Zij zijn gehuld in romantische witte blouses.
Inmiddels weet ik dat ze meedogenloos is en dat ze de relatie heeft verbroken! Dat gedeelte is me eigenlijk altijd wel duidelijk geweest, omdat het laatste couplet gaat over een vrouw die een dramatisch stuk opvoert waardoor de romance beetje bij beetje vervaagt. De liefde was kostbaar maar ‘to brittle’, wat zoveel betekent als broos of breekbaar. Ik heb nooit opgezocht wat een ‘quivering voice’ voor stem is (bevend, sidderend). Ook niet wat ze precies zingen aan het eind van tegel twee (shy basin source)??? Regel drie heb ik, waarschijnlijk mede door mijn Christelijke opvoeding, altijd gezongen als: God is my Gladness and Ven is my pride. Niet wetend waarom ik trots op ‘Ven' zou moeten zijn, maar dat mocht de pret niet drukken. Maar nu heb ik het allemaal uitgezocht en beschreven. Dat geeft rust. Nog maar 969 herinneringen te gaan…
Kayak – Ruthless Queen
With a quivering voice you spoke the word
Shadow came between us, sharp as a sword (shy basin source....)
(God is my Gladness en Ven is my pride)
Gone is my gladness and vanished my pride
Cause luck didn't stay on our side
Leaped in luxury I cried for the moon
But the game is out, it all ended too soon
Awakening came as a belt from the blue
At last rumours seemed to be true
Oh my ruthless queen
You would steal the treasure of my dream
It's the twinkle in your eyes
That took me by surprise
Oh my ruthless queen
I just can't accept our love has been
I bear you no malice- you show no remorse
Love is dead and gone it was no endless source
Your sudden leave was the finishing stroke
Considering everything broke
Oh my ruthless queen
You would steal the treasure of my dream
It's the twinkle in your eyes
That took me by surprise
Oh my ruthless queen
I just can't accept our love has been
Please don't tell me you couldn't care less
While I feel like a ship in distress
Oh my ruthless queen
I just can't accept our love has been
I can't bear to see you go
But it's all part of the show you perform
Letting romance fade little by little
Our love was precious but too brittle
Het is 1979 en ik heb nog een foto waarop ik poseer met ons ‘stratenvolleybalteam’. In de plaatselijke sporthal strijden teams van diverse samenstellingen om de eer. Ons team heet Ruthless Queen. In mijn zeventienjarige tienerogen is zij een aardige Koningin met twinkelende ogen. Ze heet Ruthless en ze wordt met omfloerste stem bezongen door de melancholiek kijkende Kayakmannen. Zij zijn gehuld in romantische witte blouses.
Inmiddels weet ik dat ze meedogenloos is en dat ze de relatie heeft verbroken! Dat gedeelte is me eigenlijk altijd wel duidelijk geweest, omdat het laatste couplet gaat over een vrouw die een dramatisch stuk opvoert waardoor de romance beetje bij beetje vervaagt. De liefde was kostbaar maar ‘to brittle’, wat zoveel betekent als broos of breekbaar. Ik heb nooit opgezocht wat een ‘quivering voice’ voor stem is (bevend, sidderend). Ook niet wat ze precies zingen aan het eind van tegel twee (shy basin source)??? Regel drie heb ik, waarschijnlijk mede door mijn Christelijke opvoeding, altijd gezongen als: God is my Gladness and Ven is my pride. Niet wetend waarom ik trots op ‘Ven' zou moeten zijn, maar dat mocht de pret niet drukken. Maar nu heb ik het allemaal uitgezocht en beschreven. Dat geeft rust. Nog maar 969 herinneringen te gaan…
Kayak – Ruthless Queen
With a quivering voice you spoke the word
Shadow came between us, sharp as a sword (shy basin source....)
(God is my Gladness en Ven is my pride)
Gone is my gladness and vanished my pride
Cause luck didn't stay on our side
Leaped in luxury I cried for the moon
But the game is out, it all ended too soon
Awakening came as a belt from the blue
At last rumours seemed to be true
Oh my ruthless queen
You would steal the treasure of my dream
It's the twinkle in your eyes
That took me by surprise
Oh my ruthless queen
I just can't accept our love has been
I bear you no malice- you show no remorse
Love is dead and gone it was no endless source
Your sudden leave was the finishing stroke
Considering everything broke
Oh my ruthless queen
You would steal the treasure of my dream
It's the twinkle in your eyes
That took me by surprise
Oh my ruthless queen
I just can't accept our love has been
Please don't tell me you couldn't care less
While I feel like a ship in distress
Oh my ruthless queen
I just can't accept our love has been
I can't bear to see you go
But it's all part of the show you perform
Letting romance fade little by little
Our love was precious but too brittle
Abonneren op:
Posts (Atom)