The Rose. Muziek uit 1980

Karaoke is ooit iets bijzonders geweest. Dat kun je je nu bijna niet meer voorstellen! We schrijven begin jaren negentig. Als afsluiting van het clubseizoen, op de gezellige avond voor de leiding, heeft men een karaokeset gehuurd. Wat een uitvinding! Ik vind het ge-wél-dig! Je geeft aan welk nummer je wilt zingen en daarvan hoor je de muziek. De tekst verschijnt in beeld en meezingen maar. Voor de intrede van het World Wide Web was het toch best lastig om aan de tekst van een lied te komen. Je kon een songtekst uit een muziekblad halen. Maar met karaoke is dat geen probleem meer. De tekst verschijnt op het scherm en kleurt rood op het moment dat je moet zingen. Er is een microfoon bij en een paar boxen, dus het publiek kan je optimaal beluisteren. Voor mij is het onbegrijpelijk dat niet iedereen de hele tijd mee wil zingen. Ik vind het fantastisch, dus ik sta die avond regelmatig met de microfoon in mijn hand.
Mijn alter eega is ook van de partij. We kennen elkaar dan nog niet zo lang. Ik wil graag een goede indruk op haar te maken en dus doe ik erg mijn best. Zij kan zich mijn optreden ook nog goed herinneren. Vooral The Rose van Bette Midler komt sterk bij haar binnen. Dat is natuurlijk ook een erg mooi nummer. In haar herinnering zong ik het prachtig die avond. Als we het nummer later nog wel eens op de radio horen, denken we altijd aan dat moment terug.
Toen mijn alter eega Sarah mocht aanschouwen, heb ik voor haar een tekst geschreven op de melodie van dit lied. Het leek me echter te moeilijk om dat live te zingen op haar feestje. Daarom is het opgenomen op een CD. Zodoende kon ik het, bijna twintig jaar later, nogmaals voor haar zingen op karaoke-achtige wijze. Het effect was nog even sterk…