Je kunt er beter mee ophouden. Muziek uit 1988.

Vorige week is mijn tiende bijdrage op deze plek gepubliceerd. Een jubileumbijdrage! Voor diegenen onder jullie die nu hun wenkbrauwen optrekken en zeggen: ‘Poeh, wat is ‘tien keer’ nu voor jubileum?’ Nou, ik heb ook nagedacht over twaalf-en-half, maar dat blijkt moeilijk uitvoerbaar. Ik hou namelijk niet van halve maatregelen c.q. halve maten en halve regelen. Dat ziet ! Komt nog bij dat, in deze tijden van snelle media, tien weken al best lang is! Even dus een rustmoment om de bijbehorende parafernalia, een virtuele oorkonde en denkbeeldige roem, in ontvangst te nemen en jullie te bedanken voor je niet aflatende steun. Lieve, trouwe lezers bedankt! Het waren tien prachtige weken! Ik heb ervan genoten. Nee, nee, vreest niet, ik ga er heus mee door. Ik zou echter wel graag willen weten of jullie er ook nog zijn?
Het publiceren op deze plek is wel te vergelijken met het maken van radio. Ik luister er dagelijks naar en ik denk vaak, wat fijn dat al die radiomakers weer wat te genieten in elkaar gesleuteld hebben. Maar ik laat ze dat nooit weten. Dat doen anderen wel, denk ik dan. Bovendien weten ‘ze’ vast wel dat ik vanaf zes uur ’s ochtends naar hun bijdragen luister.
Nu weet ik natuurlijk ook wel dat jullie op zondag massaal afstemmen op een verse blog. Maar ik zou het toch wel leuk vinden om af en toe nog eens een piepklein reactietje van jullie te vinden, onderaan deze pagina. Vinden jullie de nummers leuk? Mis je iets? Verzoeknummers worden óók gehonoreerd! Het is misschien wel een beetje gevaarlijk wat ik nu vraag want dat kán natuurlijk uitdraaien op het nummer You better stop van Sam Brown. Ik beloof dus niet dat ik álles ter harte neem!